~13~

3.3K 42 4
                                    

Jack
Ik ren gefrustreerd door de gangen van het ziekenhuis.
'Waarom!?' Gil ik hard. Ik bonk met mijn vuisten tegen de muur aan.
Mijn knokkels beginnen met bloeden, in de muur zitten gaten maar niks boeit mij meer.
Ik heb het verpest, verpest bij het meisje waar ik van houd...

Ik loop gefrustreerd terug naar de stoel op de gang en ga daar zitten.

Colin
Amy ligt rustig tegen mij aan. Gelukkig is haar al hoofdpijn minder geworden door de paracetamol. 'Ben je er klaar voor?' Vraagt Zac als hij voor ons gaat zitten. Hij trekt een tafeltje dicht naar zich toe. Er liggen allemaal verschillende spulletjes op. Er liggen naalden, spuiten en schaar en scherpe mesjes. Amy kijkt er angstig met open mond naar. Ik wrijf gerustellend over haar rug heen en probeer haar te kalmeren.
'Ik geef je eerst een verdoving, daarna voel je er niks meer van.' Zegt Zac terwijl hij de vloeistof in een spuit zuigt.

Ik zie Amy zachtjes knikken. 'Deze prik kan een beetje gemeen zijn.' Ik pak snel Amy's hand vast en knijp er bemoedigend in. Zac zet de naald op haar hoofdhuid, drukt zachtjes verder en spuit de vloeistof erin. Ik voel Amy helemaal samentrekken en een paar verdwaalde tranen glijden langs haar wangen naar beneden. Ze knijpt hard in mijn hand. 'Het is voorbij Amy, we gaan de wond zo nog even hechten en dan mag je naar huis.' Ze zucht opgelucht en ik veeg de tranen van haar wangen weg. 'Is het goed als ik even koffie ga halen?' vraagt Zac ongemakkelijk. 'Ja tuurlijk' lach ik. Zac loopt de deur uit en ik kijk vertederd naar mijn kleine meisje. 'Gaat het schat?' Ze kijkt zielig omhoog. 'Een beetje.' Ik knik.
'Wil je thuis een ijsje eten?' Vraag ik om haar af te leiden. 'Jaaa!' Zegt ze blij.
'Gaan we ook samen een film kijken?' Vraagt ze met pretoogjes.
'Als je lief bent, dan denk ik dat je dat wel verdient.' Knipoog ik naar haar.
Ik knuffel Amy nog even totdat Zac met zijn koffie binnen komt lopen.
'Ik denk dat het tijd is om de wond te gaan ontsmetten.' Zegt hij professioneel.
Hij pakt een watje en dept er een beetje ontsmettingsmiddel op.
'Misschien prikt het een beetje.' Waarschuwd hij Amy.
'Ze kijkt onderdanig naar beneden en bijt op haar tanden.
Zo hot om haar zo te zien....

Zac dept het watje op de wond en ontsmet de wond grondig.
Amy beweegt een beetje ongemakkelijk heen en weer op mijn schoot. 'Doet het pijn schat?' 'Het prikt.' Mompelt ze.
'Zo... nu nog dichtmaken en we zijn klaar.' Zegt Zac vrolijk.

'Kun je haar stevig vasthouden Colin?'
Ik sla mijn armen strak om haar heen en trek haar dicht naar mij toe.
'Sluit je ogen maar schat.' Fluister ik in haar oor.
Ze kijkt me angstig aan maar als ik haar een bemoedigend knikje geef, sluit ze haar ogen.
Zac pakt zijn spullen en kijkt nogmaals naar de wond. 'Je zult geen pijn voelen, je voelt alleen maar een beetje gefrummel aan je hoofd.
Amy blijft naar beneden kijken en houd haar ogen gesloten. Ze knikt haar hoofd als bevestiging dat ze Zac begrepen heeft.
'Good girl.' Fluister ik in haar oor.

(Bijgewerkt 24-10-18)

Changes in a little  {Dutch / DDLG}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu