How much pain can one heart take?

Book Two: Chapter 2: Wife Duties

Charmaine's POV

It's a Saturday today and I woke up early para mamili ng mga kakailanganin ko mamaya sa lunch. Mom texted me last night na sa bahay sila ni Dad maglalunch today. It's unsual since kami ni Ivan ang pumapasyal sa kanila pag Sunday and have lunch sa bahay then sa dinner kina Ivan naman kami pumapasyal. Siguro mga pang anim pa lang na beses na maglalunch sila Mom sa bahay. Madalang din kasi silang pumasyal sa akin, well choice ko na rin kasi.

I opted not to be reliant with regards sa married life ko, especially kay Mom, she guides me and shares with me the wisdoms about married life. Actually, sa kanya nga ako natuto sa kusina e.

Pagbalik namin ni Ivan from Zambales, she taught different recipe na pwede ko daw ihain kay Ivan, nagsilbi na ring distressing activity ko yung pagluluto and ung cooking lesson ko with Mom, after what happened in Zambales and the changes in the Ivan treated me.

Well. regardless na unsual or hindi, I can't help mysef na maging excited and inspired sa pagluluto ko mamaya. My parents is coming, meaning Ivan will treat me differently. 

Papansinin nya ko, kakausapin nya ko and kakainin nya yung mga iluluto ko. Syempre kasabay namin sila Mommy, magtataka yun kung hindi kakain ang asawa ko. Alam kong it's kinda pathetic, parang niloloko ko yung sariliko, ay mali pala. Niloloko ko pala talaga.

Wala e, sa mga ganitong pagkakataon lang ako sumasaya. Pag may kaharap na ibang tao. Pag may kasama kaming iba. Ako nga mismo napapaniwala na masaya kami kapag ganun.

Kahit alam kong palabas lang yung sandaling oras na kinausap niya ko na tinitingnan sa mata, nakakaramdam ako ng pag asa na baka sakali, time will come na magiging maayos din ang lahat sa amin. I know I'm dreaming too much, pero na sa akin na sya, all I have to do is prove to him na I'm worth for him. Hindi man na siya maniwala na hindi ko plinano to, atleast bigyan man lang niya ako ng chance to make things right. 

Kapag may mga times na I feel like giving up, I always think na lang na for three years nakayanan ko, what more yung  another year kung kapalit naman nun e yung chance for us to be okay. 

I may sound selfish pero once naman na hingin niya sa akin yung freedom niya, kahit masakit i will let him go, pero for the last year, he didnt ask for that and also I want to give him the satisfaction of getting even.

I knew it naman, it's revenge, it's his way of getting back on me and if ito yung makakapag balik ng dating Ivan then so be it.

Sad thoughts, starts to come na I have to stop thinking muna para masarap yung maluto ko. 

Hinarap ko na yung mga pinamili ko na kalalagay ko lang sa kitchen table. I just got home, as I've said, naggrocery ako. 

I started unpacking and cleaning yung mga pinamili ko. Nahirapan akong mamili ng dish na ihahain mamaya. Syempre, kakain si Ivan, I want it to be the best. 

So I chose beef kare kare and grilled stuffed pusit kasi it's Dad and Ivan's favorite tapos yung pusit kasi mahilig din si Ivan sa seafoods. I just hope na masarapan sila. 

After na matapos kong ayusing yung mga pinamili ko I took a quick glance in my wrist watch to check the time. 8:07 am.

I'll go upstairs muna and mag-freshen up, any moment darating na rin yung maglalaba for us. We hired labandera kasi to laundry for us.

Medyo mahirap kasi talaga yung paglalaba, since Monday to Friday nasa work sa Advertising agency. Hindi ko na maasikaso. Gusto ko sanang pag weekends e pahinga and more of pagaayos ng bahay ang asikasuhin.

Kapag kasi weekends, kahit andito si Ivan, hindi rin kami nagkikita. It's sad but it's true. Since siya na ang namamahala sa business ng Dad niya. Napaka-busy niya. Kapag weekends magjojogging lang yun sa morning then magkukulong na sa library, hindi ko alam kung ano ginagawa niya doon maghapon.