THe FICTION [BTS FANFİC]

BAŞLANGIÇ~

**Flash back **

"Hadi kızım sen yaparsın !"

"Baba korkuyorum lütfen bırakma beni"

"Korkma kızım seni hayatta bırakmayacağım ama bunu öğrenmen gerek."

"Babaaaa ! "

"Kızım! "

Babam bana bisiklet sürmeyi öğretirken "bırakmayacağım " diyerek beni kandırmaya o zaman başladı.beni bıraktığında çoktan araba bana çarpmıştı bile ...

**Flash back end**

"Gelicek misin ? Gelme sakın gelme bizi böyle bıraktıktan sonra yanımıza bir daha gelme ! ..." Annemin yüz ifadesi her şeyi anlatıyordu.babam ben daha küçükken bizi iş nedeniyle bırakmıştı.sürekli bahaneler uydurarak bizimle iltibatı kesmişti.zavallı annem ben ve abime tek başına bakıyordu..O babamı seviyordu aslında ama neyse bu düşünceye tekrar dalmak istemiyorum..16 yaşındaydım daha öğrenci masrafları daha fazla oluyor.abim 18 yaşında o ailemize katkı sağlamak için part-time işte çalışıyor..bu sene lise 3'e geçeceğim ve okulların açılmasına az kaldı.kira nedeniyle başka bir yere taşınmak zorunda kaldık.bu yeni okul manasına geliyor. Ben genelde cok içe kapanık bir insanım kimseyle iletişim kuramam bu geçmişdeki acılardan olabilir...

"Hae won-sshi uyan artık .."

"Anne yarım saat daha "

"Kalk kızım bugün okula kayıt için gideceğiz"

Okul mu ?? Kabus olmalı zaman bu kadar çabuk mu geçti ? 3gün sonra okullar mı açılıyor !? Uyanamadım mı hala ?

Annemin adımı tekrar bağırmasıyla kendime geldim.hemen aşağı inip kahvaltımı yaptıktan sonra odama hazırlanmaya çıktım . Akşamdan kalan dağınık saçlarımı bir iki kez taradıktan sonra boynumdaki izi kapatacak kıyafet aradım.Bu izle hayatımı sürdürmeliydim nerden geldi hiç bir fikrim yoktu.Anneme sorunca geçiştiriyor, bana cevap vermekten kaçıyordu.Izi kapatacak florumu taktıktan sonra annemin yanına indim.artık yeni okuluma kayıt için yola çıkmıştım bile

..........................................................

"Adın ?"

Kim Hae Won"

"Tamam artık her şey hazır sınıfın 11/H hoşgeldin"

Artık yazılmıştım. Geriye 3 günün çabuk geçmemesini dua etmek kalmıştı. Yoldaydık artık annem yeni işe girmişti abim part-time çalışıyordu. Çalışmayan tek ben kalmıştım. Çalışmak bana göre değildi çünkü. Ama annemi bu halde görünce ona yük olmamalıyım diye düşündüm....

.............................................................

"Uyan Hae Won ! Daha ilk günden azar yemek mi istiyorsun ?"

Nee ? O kadar çabuk mu geçmişti 3 gün ? Daha dün yazılmıştım daha !

"İçinden söylenmeyi kes de çabuk kahvaltını yap ."

Alelacele yemek yeyip kendimi yola atmıştım. Ne kadar erken gidersem o kadar iyi . Ama müdürün saatlerce konuşması erken veya geç gitmemin anlamsız yapmıştı. Artık sınıfımın kapısının önünde idim.

"Hae Won fighting ! ".......

Korkunç hikaye sonu başlangıç gerçekten kötüydü fakat inşallah ilerleyen bölümler daha iyi olacak ! A.R.M.Y'ler fighting !

edit:Bu benim ilk fic'im asdf :D