ნუ უარყოფ!(Part 19)

110 8 2
                                    

რუბის მხარე

*კომა*(გაგრძელება)

უნდა გადავხტე რომ ვიღაცის ძლიერი ხელი მიჭერს, ახლა ისე ახლოს ვიყავი სიკვდილთან როგორც რეისთან, ეს რეი იყო. ის  ბედნიერი და ასევე არაფრისმთქმელი სახით მიყურებდა, მხოლოდ მის ღიმილს ვხედავდი:
რეი - მტოვებ?
რუბი - არასოდეს!

რეის მხარე

რუბის პალატაში ვიჯექი და მისი ხელი ჩემს ხელში მქონდა მოქცეული, თავი კი მის საწოლზე მედო ჩემთვის კი მხოლოდ ვბუტბუტებდი:

რეი - მტოვებ?

უდიდესი შვება ვიგრძენი მაშინ როცა რუბის სუსტი ხმა გავიგე:

რუბი - არასოდეს.
რეი - რუბი... შენ ცოცხალი ხარ.

მაშინვე შუბლზე ვაკოცე, მისი ხმა ისე მომენატრა...
რუბი - სხვანაირად არც შეიძლებოდა.
რეი - ყველაფრის მიუხედავად მაინც გეზიზღები?
რუბი - კი... და ვშიშობ ამას არაფერი უშველის.
რეი - შენთვის ის ძველი გრძნობა აღარ არსებობს?

მალევე ოთახში ექთანი შემოდის:

ექთანი - გილოცავთ! თუ შეიძლება პაციენტს ნუ შეაწუხებთ უნდა დაისვენოს.
რეი - კარგით.

იმდენად მეშინოდა რუბის პასუხის გაგების რომ მაშინვე ოთახიდან გამოვედი, ჩემი გული მხოლოდ ტკივილს გრძნობდა ახლა იმ ტკივილს რომ მე რუბის ვაწყენინე...

ემას მხარე

მე და კეინი რუბის გამოღვიძებიდან 1 საათის შემდეგ შევედით.

ემა - როგორ ხარ?
რუბი - უკეთ.
კეინი - რეის შეურიგდები?
ემა - დააცადე გონზე მოსვლა
რუბი - არა.
კეინი - მხოლოდ იმიტომ რომ შენს დასაცავად არ გაგიმხილა ის საიდუმლო?
რუბი - ჩემი დაცვა მაინც ვერ მოახერხა, ხედავ დამჭრეს!
კეინი - შენ ის დატოვე...
რუბი - ვიცი.
კეინი - მან ისიც არ იცოდა სად წახვედი, ტელეფონი ერთხელ მაინც თუ შეამოწმე წუთში რამდენჯერ გირეკავდა?
რუბი - 2 - ჯერ წუთში.
კეინი - ხედავ? მონატრებისან ზარებსაც ითვლიდი.
რუბი - არ ვითვლიდი.
კეინი - კი ითვლიდი და ამას ნუ უარყოფ.
ემა - გავიდეთ კეინ.

რუბის მხარე

რეის ვერ ვპატიობდი, იმდენად სულელი ვარ რომ ამას ვერ ვპატიობდი, არა და ზუსტად მის გამო ვარ აქ. მის გამო დავბრუნდი, მის გამო არ გადავიჩეხე იმ კლდეში და მაინც ვერ ახერხებს ჩემი გული ამის პატიებას. ნუთუ ამაზე დიდი სიგიჟე არსეობს? არა ყველაზე დიდი სიგიჟე რომელსაც ვერ კურნავენ "სიყვარულია"

ელისის მხარე

მე და ლოგანი საავადმყოფოდან გამოვედით და სუფთა ჰაერზე გასეირნება ვცადე, ლოგანი ჩვენ სასაცილო ამბებს იხსენებდა.

ლოგანი - ის გახსოვს პარკში რომ ვიყავით და კალია რომ დაგაჯდა?
ელისი - კი როგორ არა! მაშინ რომ ვიკივლე იმის მერე ორი კვირა ხმა არ მქონდა.

უეცრად ჩემი ტელეფონის ხმა გაისმა, მესიჯი იყო უცხო ნომრისგან:

- შენი დროც მოვა ელის როკ!

Rise of the angels (ქართული)Where stories live. Discover now