☆3. BÖLÜM☆

235 14 4
                                    

Aynadan kendine son bir bakış attı, sonrasında ise koşarak evden çıktı. Lanet olsun! Kimsenin bizim gibi varlıklardan haberi olmamalıydı.

Bu sesi kim ne için çıkarmıştı durduk yere!?

Bir kadın çığlığı duyuldu ve ardından yer sallanmaya başladı, deprem oluyordu!

Başka bir kadın çığlığı duyuldu ardından, şimdi ise şiddetli bir kar yağıyordu, göz gözü göremeyecek hale gelmişti adeta. Seslerin hala duyulmaya devam ettiği alana doğru son sürat koşmaya başladı.

Sonra ise böyle olmayacağını düşündü. Olduğu yerde durdu ve aklından o yerde olduğunu geçirdi. Gözlerini kapadı.

Tekrardan açtığında bir duvarın arkasında olduğunu gördü.

Kafası ile etrafı kolaçan ederken şaşkındı. Kavgadan eser yoktu burada. Bir yalvarma sesi işitti. Kaşları hafiften çatılmaya başlarken oraya doğru yürüdü.

Biraz daha ilerlediğinde karşısında gördüklerine inanamadı.

Yok artık.

Siyah bulutun üzerinde ayakta duran bir kadın vardı, Alev'in yaşlarında duruyordu. Yirmi bir, yirmi iki gibi.

Önünde kan, ter içerisinde kalmış iki güzel kadın daha vardı ve onların da yaşları benzer gibi görünüyordu. Kafasını yana eğip bu çöplükte neler döndüğünü anlamaya çalıştı olabildiğince.

Bulutun üstündeki kadın konuşurken dikkat kesildi, dinledi.

"Gerçekten beni yenebileceğinizi mi düşünüyorsunuz iklim kontrolcüsü ve doğal afet perisi? -kahkaha atarak- Çok beklersiniz o halde. Yakında tekrar görüşeceğiz, hem de çok yakında..."

Kadın gittiğinde Alev olduğu yerde kala kalmıştı. Bu aralar ne de çok şaşırıyordu öyle?

Hemen kendine gelip kızların yanına gitti ve ikisine de tek elini uzattı. İkisini de zorla kaldırdı, ellerinden tutup evinde olduğunu düşündü.

Gözlerini kapattı ve tekrar açtı. Salondaki koltuklara yatırdı afet perisini ve iklim kontrolcüsünü.

Hemen koltukların yanındaki tekli koltuğa da kendini atıp sakinlikle uyanmalarını bekledi. Olayları tamamen kavraması gerekiyordu.

♧♧♧

Kızlar uyandı ve karşılarında Alev'i gördüler, bu garipsemelerini sağlarken Alev gözlerini devirdi.

Elinde dört elementi oluşturdu, bu şekilde de element yöneticisi olduğunu açıklamış oldu.

Kızların gözleri daha da aralanırken afet perisi konuşmaya başladı.

"Suskun? Seni de sonunda bulduk, ya da sen bizi buldun desem daha doğru olur sanırım. Tahmin ettiğimden daha da güzelsin sen! Oha kızım bu ne güzellik! Yanında biz sönük kaldık ama."

Deyip somurttu. Sonra ise kahkaha atıp elini uzattı.

"Ben Afet."

Alev kafasını sallayıp kendisine uzatılan eli sıktı.

"Bende İklim. Sana ikimiz adına da çok teşekkür ederim bizi evine getirdiğin için. Kim bilir orada kalsak başımıza hangi sıradışı şey gelirdi yine.."

Büyük bir iç çekti.

"Konuşmadığını biliyorum ama olsun, böyle de çok iyi anlaşabiliriz bence."

Deyip o da elini sıktı.

Alev eline bir kağıt alıp yazmaya başladı. Bitirdiğinde kızların ikisi de merakla kağıdı okuyorlardı.

SuskunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin