ငါမင္းအနားမွာ ရွိသင့္ရဲ့လားjungkook..
...
...
ဖြဲ႔ႏြဲ႔ကာ ေျပာမတက္ တံုးတိျပတ္တိနွင့္ jungkook
စကားက နားထဲတြင္ ကတ္လန္႔ျဖစ္ေနတက္သည္
Taehyungကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွာ နားလည္လိမ့္
မည္မဟုတ္ပါ...
...
....
အခုက်ေနာ္နိုးလာတဲ့ မနက္ခင္းေလးက အမ်ားလူ
အျမင္တြင္ အက်ည္းတန္ ဆိုးေနလိမ့္သည္..
အဝတ္မကပ္တဲ့ ကုတင္ေပၚက ေယာက်ၤာေလး နွစ္ေယာက္ပံုစံက..က်ေနာ့အတြက္ေတာ့ ျကည္ႏူးလြန္းတဲ့
မနက္ခင္းတစ္ခုပင္..ေကာင္ေလးနိုးလာတဲ့အခါ
က်ေနာ့အျပံဳးအား သူမျမင္ရေအာင္ ဖံုးဖိထားမည္
ဘာအေျကာင္းေျကာင့္ နွင့္မွ က်ေနာ္ေကာင္းေလးကို
ဆြဲထားမယ္မဟုတ္..
ေကာင္ေလးအေတာင္ပံ စံုလာတဲ့ တစ္ေန႔ က်ေနာ့ရင္ကိုေျခစံုကန္ကာ ပ်ံသန္းသြားခဲ့မယ္ ဆိုရင္
က်ေနာ္ စိတ္မဆိုးဘူး...
"ငါမင္းကို ဘယ္ေတာ့မွခ်ဳပ္ကိုင္မထားဘူး ငါမင္းကို
ျပန္သန္းခြင့္ေပးမယ္ jungkook"
အိပ္ေမာက်ေနဆဲ့ jungkookနဖူးထက္..Taehyung..အနမ္းေပးကာ..ထိကပ္ထားရင္
စိတ္ေတြ တည္ျငိမ္က်လာတဲ့အခါ တေျဖးေျဖး ခြါ
လိုက္သည္...
ကိုယ္ကို သန္႔ရွင္းရန္..Taehyung အိမ္သာထဲ
ဝင္သြားေတာ့မွ..
Jungkookမ်က္လံုးေလးမ်ား ပြင့္လာခဲ့သည္..
"က်ေနာ္ကေတာ့ hyungဆီကေန ဘယ္ကိုမွ သြားမွာမဟုတ္ဘူး"
......
.......
သာယာျကည္ႏူးရမည့္ မနက္ခင္းေလးကေတာ့...
တိတ္တဆိတ္ အက်ည္းတန္ေနခဲ့သည္...
..
.
.
"Jimin shi!!!အဆင္ေျပရဲ႕လားဟင္!"
"မင္း..ဘယ္သူလဲ..ငါ့ကိုမထိနဲ႔"
"Jimin ! က်မyoomပါ ရွင္အရမ္းမူးေနျပီး "
"Yoomလား..ဘာလို႔လိုက္လာတာလဲ အိမ္မွာပဲ
ေစာင့္ေနေပါ့ ..ဒီလိုညအခ်ိန္ျကီးထဲ မင္းတစ္ေယာက္
ထဲမလာသင့္ဘူး အႏၶရာယ္မ်ားတယ္"
CZYTASZ
ဝဲဘတ္ရင္ခုန္သံ
Fanfictionမင္းအရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္ jungkook "Kim Taehyung" hyung!!!က်ေနာ္တို႔အရင္တုန္းကေလာက္မခ်စ္တာ့သလိုပဲ "Jeon jungkook"
