Kız kardeşim geceleri hep çığlık atıyor . Korkunç ve kan dondurucu çığlıklar . Ve ben onu durduramıyorum.Yatağımda yatıyorum , dünyadan uzak bir şekilde , sislerin arasında hayal görüyorum , ve onun çığlıkları içime nüfuz ediyor . Bana sesleniyor , birine sesleniyor .Ona yardım edemem , yapabileceğim hiçbir şey onu durdurmaz.Ona taze lavantalar götürüyorum . Bir gün , umuyorum ki kokusu onu durdurabilir .Gözlerim kapalı ve bilincim kapanıyor .Ama o çığlık atıyor.Ben ne yapabilirim kardeşim ? Neden çığlık atıyorsun ? Seni korkutan ne ? Bana söylemeyeceksin , yardım edemem .Bir gün , çığlıkların çok fazla olduğu bir zamanda yataktan kalkıyorum . Onun çığlıklarını durduracağım .Onun yanına gidiyorum ve baş ucunda çömeliyorum .Çığlık atmayı kes . ÇIĞLIK ATMAYI KES .Ona bakıyorum,ama onu göremiyorum . Burası çok karanlık ve aramızda mesafe var.ÇIĞLIK ATMAYI KES .Susuyor , ama sırf birinin yanında olduğunu bildiği için .Sessiz , kimsenin onun orda olduğunu bilmesini istemiyor .Annem odama geri dönmemi söylüyor . Gecenin bir vakti kız kardeşimin yanına gelmeyi bırakmam gerek .Ama onu duymuyor musun anne ?Ama duymuyor . Sadece ben duyabilirim .Kız kardeşim uyuyormuş gibi yapıyor .Ayağa kalkıyorum.Kız kardeşimin mezarının başına çöktüğüm için dizlerim kirli .Tabutunda dinleniyor . Ölü ama hala bağırıyor ...
