PLATONİK AŞK...

John un evi

Gözlerimi açtığımda tanımadığım birinin evindeydim.ayağa kaltım.Ev gerçekten güzeldi pencereden bakmak için kalktım.Bu yeri tanımıyordum burası benim yaşadığım yer değildi.Evde gezinirken tahta gıcırdadı ve birden hiç farketmediğim bir kapıdan biri çıktı.Bu lanet olası insanın burda ne işi vardı.''Burda ne işin var senin John!'' 

''burası benim evim''

''Benim ne işim var peki burda?''

''Seni dün akşam takip ettim ama çok hızlı koşuyodun yetişemedim,sonra cafeye geri döndüm fakat çok canım sıkılmıştı.Cafeden çıktım yürümeye başlamıştım seni gördüm salak salak şeyler yapıyodun ve tektin ayrıca üzerindeki kot pantolonu şort yapıp üstündeki t-sihrt üde göğsüne kadar çekmiş elidede bira şişesi vardı zaten seni kucağıma aldığımda sızdın direk bende eve götürdüm''

''Evin niye bu kadar ıssız bi yerde''

''Benim değil burası amcamın yazlık evi''

''Hmm peki o zaman ben gidiyim çok özür dilerim bu arada''

Arkamı dönüp kıyafetlerimi alıp tam çıkıcaktımki:

''Emma''

''Hı?!''

''Gitme!''

''Saçmalamazmısın lütfen!''

''Tamam git ama burdan şehire arabayla 4 saate gidiliyo''

''Şey...ıı... beni diyorum götürsen??''

''Olmaz canım hiç gitmek istemiyo''

Kapının önüne geçip duvara sürtünüp yere oturduğumda bacaklarımı kendime doğru çekip kafamıda gömüp ağlamaya başladım 

''Yapma!!'' dedim ağlayarak ve bağırarak ''Yapma John!! sevmiyosan eğer umut vermeyi kes içim acıyo anlamıyomusun'' yanıma gelip benim gibi oturarak 

''Sen yanımda ol istiyorum''

''Sen başka birini seviyosun''

''Bu bizi ilgilendirmiyo!'' 

''Canımı yakıyosun YAPMA!!''

''Özür dilerim''

uyandığımda sol yanımdabi ağırlık hissettim kafamı eğdiğimde Johnun o kıvırcımsı saçını farkettim.