Kafasını kaldırıp yastığa koyduğumda mırıldanıyodu gitmekte kararlıydım.Arabanın anahtarını arıyodum fakat lanet olasıca tahtalar çok gıcırdıyodu.Anahtarını gördüm! hmm ama cebinde.Almak için eğildim,cebinden çıkardım ve benim aklısız kafam koş dedi bende salak gibi koştum tahtalar anırmıştı resmen.John hemen ayaklandı bende evin kapıını üstüne kitledim.Sonra sanki araba kullanmayı biliyomuş gibi arabayı çalıştırdım tam son az basmıştımki John nu gördüm.O bana yetişirdiki hızlı olmak için gaz diye düşündüğüm şeye bastım,evet o gaz şeyiydi ama azcık ilerdekide bi ağaçtı.
>>>>>
-Uyanıyo içerdeki çocuğa haber verin
Gözlerim yavaş yavaş açılıyodu.Önümde dedem yaşımdaki adam bana sırıtınca bende ona sırıttım :D Evet şimdide kapı açılıyo ohh ne güzel be ya şimdide John!.
-Naber karıcım
Oha anan
-İyiyim hayatım .
hahahahahhah bunu diyen benmiyim oha.
John bana sırıtınca bende ona ''Bu ne demek oluyo?'' bakışı attım.O yine gülde bende olumsuz şekilde başımı salladım.
Taburcu oldum.Hastaneden çıkarken aklıma annem geldi hiçmi merak etmez lan bi kadın kızını ''Annem hiç aradımı'' ''Evet ona bende kalacağını hatta annener iş seyahatine çıkacakları için benimle yaşadığım şehire geleceğini söyledi'' hahahahaah annecim bi sen eksiktin canım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PLATONİK AŞK...
RomanceSevgi anlaşmak değildir nedensiz de sevilir bazen küçük bir an için ömür bile verilir...