•6•

148 9 4
                                    

Elimde olan kağıdı buruşturdum ve gözyaşımı sildim. Bu sefer hiç inkar etmeyicem çünkü canım gerçekten acıyor hemde çok.

Yankının sesini duymamla o tarafa döndüm "Hiç okumadığın bi kağıdı nasıl bu kadar rahatlıkla buruşturup yırtıp ata biliyorsun HİÇ Mİ merak etmiyorsun?" Gözümden bi damla yaş daha akarken. Sesimin yumuşamamasını sağladım. Soğuk bi sesle konuşmak istiyordum. Duygusuz. Mutsuz.

"Bi kişi hiç bilmediği bir şeyi kolayca yırtıp ata biliyorsa o kişi daha önce göz gezdirmiştir. Bu yüzden biliyordur canının daha çok acıyıcağını. Bilmek istemiyordur." Sesim çok duygusuz çıkmıştı ve ilk defa ona karşı.

Ona baktığımda bana çok dikkatli baktığını fark ettim. Saçlarımı elimle geri atıp yanından geçtim tabi kalbim gümbür gümbür.

••••••••

sergilayla: Gözüne kestirdiğin yeni kız o mu?

yankikzy: Kim?

sergilayla: Hadi ama yankı yorma beni şimdide Ayla mı?

yankikzy: Hayır.

sergilayla: Neden gittin yanına?

yankikzy: kıskandın?

sergilayla: Ne alaka kıskanmadım ve ciddiyim.

yankikzy: Üzüyorsunuz beni anonim hanım ;/

sergilayla: Yankı ciddiyim neden gittin kızın yanına?

yankikzy: Ağlıyordu.

sergilayla: Bu mu. İnanmıyım mı?

yankikzy: İnan yemin ederim ki sadece iyimi diye bakmak için gittim. O kadar şerefsiz değiliz aq.

sergilayla: Ama kız seni nasıl bıraktı öyle lfmdjdnd

yankikzy: Evet bi anlığına sen oluduğunu düşündüm.

sergilayla: Neden??

yankikzy: Affedersinde kız beni şey gibi bıraktı aq benim bi egom var tamam mı ve bu tatlı çocuğa sadece sen bakmıyorsun. Ve ayrı yeten o kadar güzel olsan karşıma çıkardın.

sergilayla: Yoo ben değilim.

sergilayla: Demek ki neymiş Yankı bey sizde sap gibi bırakılabiliyorsunuz krkdkdkdld.

Yankikzy: Sen çok mu haddini aşmaya başladım ne anonimcikk.

YANKININ AĞZINDAN:

Telefonumun çekilmesiyle kafamı kaldırdım. "Heyoo sabahtan beri sana sesleniyom kuzen bi bakmadın bile." Cerenin dediği şeye göz devirdim telefonumu elinden almaya çalıştım.

Verdi mi? Tabiki hayırrr.

En son pes ettim oda anonimle konuşmalarımızı okudu.

En son cemreyi kahkahalarıyla odamda bıraktığımı hatırlıyom mal benim sap gibi bırakıldığımı öğrenince anırmaya başladı.

"Neden deli gibi kendi kendine gülüyo bu mal" keremin dediği şey üstüne kafamı salladım ve "Boşver." Dedim. Cemre anırarak merdivenlerden indi ve " Bir küçük anonimcik meselesi" diyip anırmaya devam etti.

Yazdığım en uzun bölüm yaşasın dıdndjmdnrmd. Neyse eee kitabım sizce nasıl gidiyor?? Düşünceleriniz benim için önemli.

HİÇ Mİ ¿Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin