Proloog.

271 13 1
                                    

‘En nu?’

Alle ogen waren op  de statige man gericht. Alles wat hij uitstraalde was macht. Het zwarte pak, de bloedrode stropdas. Zijn vingers tikten bijna gespannen op de tafel die goed gevuld was met mensen. Velen met een goed verstand en met een stel goedwerkende hersens. Hersenen die wel tegen wat gruwelen konden. Toch mocht het duidelijk zijn dat hij de leider was. Het hoofd van deze tafel. Alle nieuwsgierige ogen die op hem gericht waren vertelden hem dat. Ze wilden zíjn antwoord.

De spoedvergadering die nu plaatsvond beangstigden velen van hen. Zelfs hem. Het gevaar dreigde. De experimenten die gedaan waren hadden haar aangetast. Wie wist wat voor een monster ze nu wel niet was? Zij kon brute daden uithalen en zij zou dan ook gauw gevonden moeten worden. Zij. Zij verwees naar experiment 13. Zij was degene om wie deze vergadering ging. Zij was ontsnapt, en hoe.

‘We moeten er alles aan doen haar te vinden.’

‘Het lijkt me onverstandig als de wereld te weten komt over experiment 13,’ merkte één van de aanwezigen op. Scarlett.

‘Wie zegt dat zij het te weten komen?’ Er lag een bijna valse lach op zijn gezicht geplakt.

Een aantal van de gasten fronsten hun wenkbrauwen en keken hem verward aan. Er was er maar één die hardop durfde te uiten dat ze het niet begreep. ‘Hoe bedoelt u?’

‘We zijn niet op zoek naar experiment 13, maar naar Alex Williams.’

Experiment 13Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu