GREATEST DREAM: TO BE HER MRS:))

Tsapter 45 - Kaya ko na

MK POV

Andito ako ngayon sa penthouse ko, yep! You heard it right sa penthouse ko. Dapat amin to pero nalaman ko na lang sa Admin na sa akin na lang naka pangalan ang unit na to, so meaning its mine ALONE. Nililinis ko sya at the same time binabago ang interior design para may pagkaabalahan ako bukod sa pagmomove on. Hahaha..pero dun pa rin ako umuuwi sa bahay namin kasi kelangan ko pa ring i maintain yun eh saka di ko pa naaayos yung mga gamit ko dun. Busy ako sa pagpipintura ng mag ring ang phone ko..

"Hello Mommy Kels" - bati ko sa kabilang linya

"Namimiss na kita. Dalawin mo namin kami"  -paglalambing nya

"Sure My. I'll be there. Tapusin ko lang tong mag aayos ko sa condo ko." -sagot ko

"Bakit?Dyan ka na titira?paano yung bahay.." - tanong nya pero agad akong sumagot

"My, moving on na po ako di ba? Pero pumupunta pa rin dun para i maintain yun" -sagot ko

"Nak.." -tangi nyang nasabi

"Okey lang My. Ano ka ba. Cge na po. See you later" - sabay baba ng phone at huminga ng malalim.

Hindi naman kasi madaling kalimutan ang lahat. Hinay hinay lang. Step by step kumbaga before, I said start of letting go but now, on the process of letting go. Sinimulan ko na sa pagluluto. Ngayon pinapalitan ko ang interior ng penthouse para mawala ang anino nya dito. Kung dati, it was designed base on what we want, but now, if you could only see my unit. It describe me, simply MK-NO HARREN. Hehehe..

After an hour, Im done at ang masasabi ko sa sarili ko: Good job MK!!

Nag ayos na ako at mayamaya pa Im ready to go. Dumiretso ako sa grocery. Kuha dito, kuha dun.

"Hi Mommy Kelly, Dad" - bati ko sa ex byenan ko. Hahaha..

"Nak, pasok ka. Bat ka pa nag grocery. May stock ako" -sabi ni Tita Kelly

"Ipagluluto ko kayo di ba? Kaya bumili na ako ng sangkap ko." -sabi ko

Niyakap ako ni Tito na ikinagulat ko.

"Sorry nak hah. Salamat kasi di ka galit samin." -nakakaiyak naman si Tito

"Never akong magagalit sainyo Dy. Hindi man successful ang marriage namin, pamilya pa rin tayo di ba.." - sabi ko na nakangiti. Totoo naman eh..nakita rin nila akong lumaki.

"Kung makikita lang ng anak ko ang mga katangian ng pinakawalan nya. Dont get me wrong iha, anak ko sya pero minsan sumesemplang sa desisyon. Hehehe.." - sabi ni Dy. Na touch naman ako.

"Kayo talaga. Panu ba yan My? Diretso na akong kitchen. Im gonna cook." - sabi ko sabay pasok sa kusina. Si My na bahala mag set up sa dining kasi magbebake ako ng red velvet for My at banana almond cake for Dy.

Makalipas ang 2 hrs siguro kasi pinalamig ko ng konti yung cakes. Palabas na ako ng kitchen ng marinig ko ang boses nya. Kinabahan ako.

"Hi Mom" - sabi nya

"Anak, buti naman bumisita ka. Sakto sabay ka na samin maghapunan" - sabi naman ni Tita Kelly

"My, heres your favorite Kaldereta" -

sabi ko pagkalabas ng kitchen kung di lang mahigpit ang kapit ko sa bandehado baka nabitawan ko na to sa kaba. Buti nakapagsalita pa ako

"Harren..andito ka pala.."- sabi ko. Pumunta ako kina Tita at Tito, nilagyan ko ng ulam ang pinggan nila.

"Namimiss ko kasi luto nya nak kaya sabi ko dalawin nya ako. Buti pumayag" - simula ni Tita Kelly na nakangiti pa

"Wala yun My. Ano ka ba..gusto ko din kayong makita" - nakangiti ko ding sagot

"Kain ka oh. Paborito mo yan" -alok ko sa kanya. Napansin ko namang nagkalabitan pa yung mag asawa. Baliw! Aaminin ko nanghihina ako pero kakayanin ko. On the process of moving on ako. Kasama to, ang harapin sya.

"Salamat. Masarap ka pa rin magluto. Nakakamiss" -sabi nya na titig na titig sakin.

"Ikaw eh, pinakawalan mo ako. Hahaha..Joke" - nakangiti ko sabi, a genuine smile.

"Dyan nagsisimula yan." -tukso ni Tita

Nagtawanan na lang kami. At least, magaan ang atmosphere. No hard feelings kumbaga.

After namin kumain, nagpaalam kami ni Tita para ihanda ang dessert, cake at kape.

Nakita ko namang lumabas yung mag ama. Masinsinang usap ata. Hehehe..

Nagbonding kaming apat sa may garden. Masaya at magaan sa pakiramdam kahit may sakit sa puso ko eh okey lang. Nakakapagbiruan na rin kami.

Nagpaalam na akong umuwi and she insisted na hatid pero tumanggi ako. Dala ko sasakyan ko eh.

Pagkarating ko sa condo, one thing I realize.

Kaya ko na pala. Kaya ko nang harapin sya.  At least, okey na ako. Hindi pa man buo pero at least Im good. Hindi man naging maganda ang wakas ng relasyon namin, at least okey kami at darating ang time babalik kami sa dati.

AN:

Medyo nadala ako dito. Naka relate ako:)

Comment.Vote.Thanks.