I want you! #1 - A Hogwarts love story

De slag om Zweinstein (deel 2)

Pov Sarah
Ik ga dood van de pijn. De dooddoeners zijn snel binnen gekomen. Ik kijk op de klok. O nee wacht ik zit al bijna twee uur op op de astronomie toren. Ik kijk naar Draco. Ik zie een traan over zijn wang lopen. Opeens komen Ron, Hermelien en Harry aanrennen. Ze bevrijden mij en we rennen weg. Harry verteld ons dat de diadeem in de kamer van hoge nood ligt. We rennen achter hem aan en we gaan de kamer binnen. "Hoe gaan we hem ooit vinden?" Vraagt Ron. "We moeten maar gaan zoeken!" Zeg ik. We zoeken. Ongeveer tien minuten later komt Harry naar ons toe! "Ik heb hem gevonden!" Zegt Harry. Hij houd een mooie diadeem met blauwe diamantjes er in omhoog. "Geef maar hier Potter!" We kijken om. Daar staan Draco, Korzel en Kwast. We beginnen te vechten. We vuren een paar spreuken. Opeens gebruikt Korzel duivelsvuur! Grote vlammen schieten uit zijn staf. Het houd maar niet op. We rennen weg. "Kijk bezems!" We pakken allemaal een bezem. Bijna de hele kamer is gevuld met vuur. Draco en zijn vrienden zijn inmiddels op een grote stapel met spullen geklommen. Korzel stapt verkeerd en hij valt in het vuur. Die is dood. "We moeten ze helpen!" Zegt Hermelien. "Maar zij wouden ons vermoorden!" "Maakt niet uit. Draco gaat achterop bij Harry en Kwast bij Ron. We vliegen snel de kamer uit. De kamer is helemaal gevuld met vuur. Ik gooi nog snel de diadeem in het vuur en dan sluiten de deuren. "Is hij nu vernietigd?" "Ja, duivelsvuur vernietigd ook gruzelementen!" Zegt Hermelien. Harry krijgt weer een visioen. "Ik weet waar Voldemort is!" Zegt Harry. "Gaan jullie maar ik blijf hier!" Zeg ik. Ik ren door een gang. Ik zie een lijk liggen. Ik huiver. Opeens word ik ruw tegen de muur aangeduwd. Het is Draco. Hij pakt mijn polsen vast zodat ik niks kan doen. Hij neemt me mee naar buiten. Daar staat Bellatrix. Draco geeft me door aan Bellatrix. Ze doet mijn mauw omhoog. Haar vinger gaat over de littekens die samen het woord modderbloedje vormen. Er gaat een rilling door mij heen. "Daar hebben we onze prinses. Hier zal de heer blij mee zijn." Ik zoek naar Draco maar ik zie hem niet meer. In plaats daar van zie ik Voldemort. "De vorige keer ben je ontsnapt. Dat gaat nu niet gebeuren!" Zegt Voldemort. "O Ja?" Ik ruk mezelf los en ik ren zo hard mogelijk weg. Dat hadden ze niet aan zien komen. Maar ze komen niet achter me aan. Opeens staat Draco voor me. Hij pakt me vast. Ik ben in de war. Maar ik duw hem snel weg. "Malfidus zoals ik een paar uur geleden al zei: ik heb een vriendje!" "I fckg don't care!" Hij wil me weer zoenen maar ik duw hem weg. "Nee Malfidus blijf van me af!" Schreeuw ik. Hij pakt me bij mijn hals. "Alsof ik jou wil zoenen vies modderbloedje! O en volgens mij wil mijn tante je hebben!" Hij brengt me weer naar buiten. Ik word meteen verlamd. "Die loopt niet meer weg! Crucio!" Ik wil het uitschreeuwen van de pijn maar ik ben verlamd. Ik zie spijt in de ogen van Draco. Er loopt zelfs een traan over zijn wang. Of verbeeld ik me dat?

Ik kan weer bewegen. "Zo en wil je nu wel voor ons werken?" "O-oke!" Weet ik uittebrengen. Voldemort komt aanlopen. "Zozo de Zwadderich prinses!" "Waarom noemen jullie me zo?" Vraag ik. Voldemort is al weg en Bellatrix geeft geen antwoord. Want ik hoor de stem weer.

Harry Potter! Je hebt je vrienden voor je laten sterven! Jullie hebben dapper gevochten! Ik roep nu mijn troepen terug zodat jullie jullie doden een waardige rustplaats kunnen geven! Maar als over een uur Harry Potter zich nog steeds niet heeft gemeld in het verboden bos zullen wij ons niet inhouden! Harry Potter moet binnen een uur in het verboden bos zijn!

"Mag ik bij de doden gaan kijken?" Vraag ik. "Draco jij gaat mee!" Krijst Bellatrix. Draco en ik lopen samen naar het kasteel. Ik ren snel de grote zaal in. Ik zie de familie Wemel staan. O nee dat is toch niet.... "Fred!!!" Ik ren naar Fred toe. Hij is dood. Ik huil. Fred is dood! Ik kijk rond. O nee! Belinda! En Lupos en Tops! Ik ren weg. Naar buiten. Weg van hier. Ik verschijnsel. Naar het bos. Ik moet terug naar de dooddoeners. Anders vermoorden ze me. Ik zie Narcissa staan. Ze wenkt me. Ik kom naar haar toe. Ze geeft me een knuffel. Ze was als een moeder voor me al die maanden dat ik vast zat in huize Malfidus. Ze was aardig voor me. Ik heb mijn eigen ouders al bijna een jaar niet gezien! Narcissa veegt mijn tranen weg. "Wat is er lieverd?" Vraagt ze. "F-fred is d-dood!" Zeg ik. "H-hij was mijn v-vriendje!" Ze geeft me een knuffel. "O wat naar!" We gaan zitten. We praten wat bij. Zo gaat de tijd voorbij als opeens Harry in het bos staat. "Harry Potter. De jongen die bleef leven sterft hier! AVADA KEDAVRA!" Harry valt neer. Ik moet me inhouden om het niet uitteschreeuwen. Narcissa kijkt of hij echt dood is. "Dood." Zegt ze droog. Ik merk het nu pas op dat Draco er niet is. "Hij is niet dood!" Fluisterd Narcissa in mijn oor. Ik kijk haar verbaast aan. Ze gebaard dat ik stil moet zijn. Hagrid neemt Harry in zijn armen en we lopen met alle dooddoeners naar Zweinstein. Nou ja wat er van over is. Er lopen nog steeds tranen over mijn wangen. "Harry Potter is dood!" Schreeuwt Voldemort. Alle dooddoeners lachen behalve Narcissa en ik. Ik huil nog steeds. Ginny, Ron en Hermelien zien me staan. Ron kijkt me boos aan maar Ginny en Hermelien snappen het. Wat nog ik toch me zulke vriendinnen. Ik zie Gane niet staan. "Waar is Gane?" Vraag ik zachtjes. Ze kunnen me met een spreuk verstaan. Ginny gaat met haar vinger langs haar hals. Ik schrik. Dood? Ik begin harder te huilen. Narcissa ziet het. "Wat is er lieffie?" Vraagt ze. "Een vriendin is dood" zeg ik snikkend. Ik kijk naar Draco. Hij ziet er gebroken uit. Ik luister niet naar wat Voldemort zegt. "Draco! Draco kom!" Hoor ik Lucius roepen. Draco komt voorzichtig naar ons toe. Draco pakt mij en Narcissa vast. Narcissa verschijnselt.

We staan in huize Malfidus. "Ik wil terug!" Schreeuw ik. Ik weet dat Harry niet dood is.