رواية معشوقتي المجنونة الجزء الاول كامله

معشوقتي المجنونه ( الحلقه السابعه

الحلقه السابعه

عند فادي قبل ما يوصل للنار الحبل وقف و فتح عينه لقى كل اللى واقف بيصقف و يصفر

عند نايا
عمرو يبص ل نايا : يا ابن الذين عرفت ازاي انهم فبركه
نايا من الصدمه ضحكت لكن قلب بعد كده ع عياط
عمرو بخوف عليها : اهدي يا نضال احنا كويسين الحمد لله
نايا بضيق : احنا بيتلعب بينا عادى كده هو احنا لعبه في ايدهم
عمرو بهدوء : اهدى يا نضال ما احنا كلنا زيك
نايا قعدت ع الارض فضلت تعيط و تلعن اليوم اللى خلاها تدخل المكان ده
واحد منهم : يالا عشان اوصلكم و بيحط ايده ع عمرو
عمرو زق ايده جامد

عند فادي
فادي كان منهار من كل اللى شافه و اكتر حاجه لما شاف دماغ صاحبه انفجرت قدامه ، اتحرك معاهم في صمت و كأن دماغه اتشلت

عند مهيمن يقول بضيق : سيادتك عجبك كده
اللوا يحيى : مهيمن اهدى شويه اللى عملته ده كان لازم يحصل يعنى ما شفتش تامر عمل ايه
مهيمن : بس و الله الموقف صعب
اللوا : يعنى اسيب حد في فرقتك خاين و من اول قلم يعترف ب كل حاجه ده كان ناقص يقولهم روحو اقتلو القاده
مهيمن بنرفزه : ابن الكلب ده انا مش هرحمه
اللوا : لازم كنت تعمل فلتره ل فريقك عشان الطلعه اللى بجد ماتلقيش حد خاين

اول ما الفرقه وصلت
مهيمن سكت لان مش عارف يقول ايه
فادي دخل ع اوضته و مش بينطق
نايا بعصبيه ل مهيمن : انت ايه ها انت اشترتنا.. ليه ، ليه كل ده حرام عليك
عمرو بهدوء : كابتن مهيمن معلش هو بس اتصدم اعذره
مهيمن بستغراب : مين اللى بيقول اعذره عمرو
عمرو : انا مانكرش انى كنت بكره نضال ، بس هو اثبتلى النهارده انه اجدع حد ممكن تعتمد عليه
مهيمن بص للوا و ابتسم و رجع بص ل عمرو : طيب كويس انكم اتفقتو عشان ترحمو اهلى من مشاكلكم و الخناقات اللى كل شويه ، يالا روح ارتاح دلوقتى و نكمل كلامنا لما الفرقه كلها تهدى
عمرو : تمام ، بعد اذنك

في الاوضه
كل الفرقه مفرهده و مصدومه و في كام واحد بيضحكو و الموضوع كان عادي معاهم

نايا نامت و كانت بتعيط حطة ايدها ع وشها تخبي عينها

اما فادي كان من كتر الصدمه مذهول و مش بيتكلم مع حد خالص
عمرو راح ل فادي وقال بهدوء : فادي انت عامل كده ليه
فادي مبصش ولا رد عليه
عمرو بقلق : فادي انت كويس
فادي غمض عينه و وقع ع السرير
عمرو مسكو : فادي ، فادي رد عليا
نايا قامت بسرعه مسحت دموعه و قربت ليهم : هو ماله
عمرو : معرفش خليك جنبه هروح انادي الدكتور
نايا بتبص عليه بقلق و تهزو : فادي يا فادي

عمرو راح ل مهيمن : كابتن مهيمن عايزين دكتور بسرعه
مهيمن بقلق : حصل ايه
عمرو : فادي اغمى عليه
مهيمن اتصل ب الدكتور و راحو ع الاوضه
الدكتور بعد ما كشف عليه و فوقه كان بنفس الحاله مبيتكلمش
نايا : ماله يا دكتور
الدكتور : عنده انهيار عصبي
مهيمن : لا حول ولا قوه الا بالله
الدكتور : هديله حقنه تهديه شويه
فادي رفع ايده اعتراض
نايا : بس انت لازم تاخد الحقنه
فادي بعصبيه : بس بقى مش عايز حاجه انا كويس (بص ل مهيمن ) عندك مهمه فيك تانى نقوم بيها و تدمر بيها اعصابنا، انا لو كنت في مهمة بجد ما كنش حصلى كل ده ، ليه بس ليه بتعملو فينا كده ، لو كنت مت و الله كان ارحم
مهيمن بحزم : انا مش هرد عليك دلوقتى كلامنا لما تفوق
فادي قام بعصبيه : لا انا فايق و فايق اووى و مد ايده ع مهيمن، لكن مهيمن مسك ايده بسرعه و بصله بحده
عمرو : فادي اهدى ما ينفعش كده
فادي شد ايده من ايد مهيمن : يعنى اللى حصل النهارده هو اللى ينفع
نايا طلبت من الدكتور يديله الحقنه و مسكت ايده و ادهاله
فادي فضل يزعق لحد ما نام
مهيمن بهدوء : الفكره دي مش فكرتى و انا كنت رافضها من البدايه
عمرو : كابتن روح ارتاح و الكل يكون ارتاح كمان
مهيمن بصله وطلع مضايق جدا ع حال فريقو
******
عند ويزو
ويزو كانت في اوضتها و الفون رن رديت بفرح
نضال : بهزار و الله انا زعلان
ويزو : لا انا مقدرش ع زعلك
نضال بهزار . سيبانى كل ده و لا حتى تعبرينى ب رنه اه يا قادره
ويزو بضحك : ايه يا عبودى مالك ما انا لسه كنت معاك امبارح
نضال : بس وحشتينى يا مهجة قلبى
ويزو بضحكة كسوف : و انت كمان
نضال يمثل الوجع : قلبي اه اه اه
ويزو بخضه : مالك! فيه ايه ؟
نضال بضحك : لا ابدا بس الكلام دخل بسرعه ع قلبي زي الرصاصه
ويزو : حرام عليك خضتنى .انت ايه
نضال : كائن اعيش و اتعايش و اليف و ربنا
ويزو بضحك : ده انت
نضال / انا ايه
ويزو : حبيبي
نضال يقلدها : ده انتى
ويزو : ايه
نصال : حياتى ،(و يقول بجديه ) بقولك هنزل بكره ادور ع شغل
ويزو : اخس عليك تدور ع شغل و احنا عندنا شركه
نضال : لا معلش هشتغل بره سبيني ع راحتي
ويزو : خلاص برحتك هبقى اعدي عليك ننزل مع بعض
نضال : يخليكي ليا