Kitty Boy ~ Yoongi √

13 - "Az önce.. Sana aşkımı mı itiraf ettim ben?"

Yoongi hızla kendini yataktan attı.

Sırılsıklam olmuştu.

Sakin olmaya çalışan genç ne yaptığını bilemez bir şekilde kalkıp mutfağa doğru yöneldi.

Koca bir bardak suyu midesine yolladıktan sonra tezgaha yaslanıp düşündü.

Rüyasında ne görmüştü?

Hatırlamıyordu.

Kalbi hala yerinden çıkacakmış gibi atarken gencin tüyleri yeniden diken diken olmaya başlamıştı.

Vücudu hafifçe titremeye başlarken yakışıklı genç kollarını bedenine sardı.

"B-bana neler oluyor?"

Kendi kendine sayıklayan Yoongi mutfaktan çıkıp odasına döndü ve yeniden yatağına yatıp yorganın altına girdi.

Biraz ısınmayı bekledikten sonra nefes alıp verişleri düzene giren genç başını yorgandan çıkardı ve derin bir nefes alıp tavanı inceledi.

Kabul etmek üzereydi.

Her şey onu bu kadar güçsüz hale getirirken aşık olduğunu kabul etmek üzereydi.

Onu durduran neydi?

Neden bu lanet olasıca olay onun başına gelmişti.

"Hayır hayır. Böyle söyleme."

Bir yanı isyan etse de diğer yanı Soo'yu tanıdığı için şükretmekteydi.

Peki sonuç neydi?

İsyan ettiği olayı çözebilmiş değildi.

Şükrettiği şeyi de elde edebilmiş değildi.

Ne yapması gerekiyordu?

Yoongi bu akıl karışıklığı arasında onu tanıyabilecek olan en doğru kişinin Namjoon olduğunu biliyordu.

Namjoon'un bakışlarını hatırladıkça daha çok endişelenmekteydi.

"O kadar berbat bir halde miyim yani?"

En azından deneyebilirdi.

Denemek istiyor muydu?

Niçin korkuyordu?

Neden?

"Sen korkak kedinin tekisin Yoongi!"

Yakışıklı genç kendine kendine somurtkan bir şekilde söylenirken zihni ona birçok şey fısıldamaktaydı.

Bir kez olsun, bir şeylerden korkmak istemiyordu.

Yoongi böyle olmadığına emindi. O böyle bir insan değildi. 

Ailesine karşı bile dik durmuş, kendi bildiğini okumuştu.

Fakat şimdi.

Hayatının bir düzene girmesi, ailesi ile arasını düzeltmesi...

Yeniden elinin kolunun bağlandığını hissetmekteydi.

En azından üzerinden kalkan yük için yeniden şükretmesi gerektiğini hatırladı yakışıklı genç.

Belki de zamanı gelmişti.

"Neyin?"

Ah, hadi ama. Cevabı biliyorsun.

"Bir kızı hayatıma alabilir miyim?"

Zaten hayatında değil mi?

Yoongi iç sesinin yankısından sonra oluşan sessizlikte yorganı hızla üstünden attı ve bakışlarını pencereye doğru çevirdi. Güneş neredeyse tüm şehri aydınlatmaya başlamıştı bile.