Ateş böcekleri ucuşuyorlardı.
Ormanda yürümek gid,gide zorlaşıyor du sadece yıldızlar ve ayın ışığı yansıyordu yerdeki otlara bu ışıkta görmek zorken
Bide mantarmı toplucam şimdi eve dönmeye çalışsam bikere başladım işi bitirmeden eve dönmücem ama şimdi mantarları bulamıçağım için sabah toplarım artık.
Yavaşca yürümeye başladım, bir tümsegin üstünde koca çınar ağacı oraya doğru yürümeye başladım.
Tam yaklaşyordum ki arkamdan biri beni izlediğini fark ettim de direk arkama baktımda kimse yoktu ama hissediyordum birisi yada birşey beni izlediğini.
Bagırdım orda kim var diye ama ses gelmedi, belki kendi kafamda kuruyordum. Çınar ağacın dibine kadar geldim de çimenler oturup sırtımı ağacın gövdesini yaslandım.
Ve Düsünmeye başladım niye beni kimse istemiyor, niye diğer çocuklarından beni ayırdı, her sorumu yüzüne sormaktan bıktım.
Bende sevmek, sevilmek istiyorum okulların başalmasına az kaldı bir kaç gün sonra okullar acılcak herkes mutluyken ben yine onları sevgi ne olduğunu bilmeden izlicem.
Yavaş,yavaş gözlerim kapanmaya başladı ve karanıga gömüldü.
Gözlerimin üstünde bi arlık hisediyor dum ve yüzümde birşey yalıdıgını farkettim ğözlerimi actımda siyahlar içinde bir kurt olduğunu gördüm.
Lütfen emeğe saygı oy vere bilirsiniz demi parmağınzı o kücük yıldıza basa bilirsiniz 🐼🐼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALBATROS
Teen FictionNe harika! Göklerde uçuyor, uçuyor mu hala? Çıkıyor yükseğe, duruyor mu peki kanatları? Nedir onu durmaksızın çeken böyle yukarıya? Nedir hedefleri onun, uçuş yolu, hudutları? Yıldızlar, sonrasızlık! İşte soruların yanıtı O şimdi yaşamın engellediği...
