ALBATROS

6.BÖLÜM (dayak)

Güven ruh gibidir, terk ettiği bedene asla geri dönemez ...

Annemin bana ağıza alınmayacak küfürler ederken ben ne yapacağımı şaşırdım bir yandan küfürler savuruyor diğer yandan ise saçlarımı çekiyordu .

Bir anda karnım da hissettiğim bir ağrı tüm bedenimi titretti ne olduğunu anlamadan kendimi yerde buldum annem beni tekmeliyordu sadece mutfakta bir benim inlemlerim birde annemin ağzından çıkan küfürleri vardı.

Yerde kıvranırken sadece gözümden bir damla yaş düştü sonra da devamı geldi herşeyin yalandan ibaret olduğunu gördüm.tüm gerçeklerin hepsi yüzüme bir tokat gibi çarptı .

Annem tekmlerini devam ettirdi mutfağa damla girdiğinde beni yerde görünce hemen annemin yanına gidip yeter diyip annemi çekiştiriyordu annemde yorulduğu belli ederek hızla yanımdan uzaklaştı damla hemen yanıma eğilerek dudağımda ki kanı gördüğünde koşarak peçete alıp geldi dudağım bastırarak bana baktı .

Bende ona baktığımda gözleri dolu dolu bana baktığını farkettim ben sadece sessizce acı çekiyordum .damla ağlamaklı bir sesle :
"Abla canın yanıyor mu ? " Diye sorduğunda evet diyemedim canım yanıyordu ama ruhum daha fazla yanıyordu ama sadece onun üzülmesin istemiyordum .

" Hayır ablacım sen beni düşünme her zaman olduğu gibi bir kaç güne kalmaz yaralarım iyileşir "
Evet belki yaralarım iyileşir ama ruhum iyileşir mi orasını bilemem.

Yavaş bir şekilde ayağa kalkmayı denedim ilk başta karnım ve belime bir ağrı saplandı geri oturdum yerime bu sefer damla yardım ederek ayağa kalkmaya çalıştım ve kalktım ama hâlâ açtım dayaktan sonra iştahım kaçmıştı bir kere damlayla beraber aşağıdaki odama gidiyorduk ki karşıma. Birden üvey babam çıktı beni görünce bir güzel süzdü dudaklar hafiften kıvranır gibi oldu , gelip damlanın kolundan tutup :
" Damla bırak kendisi odasına gider ,birdaha annenle alevin arasına girme ."
Dedi damla beni bırakmak istemiyordu ama malesef gitmesi lazımdı birde benim için onun üzülüp , kırılmasını istemiyorum .

" Damla birtanem benim hadi sen git ben kendim inerim "
Dediğimde bana baktı sonra kafa sağlayarak yanımdan uzaklaştı .

Yavaş adımlarla aşağı iniyordum ki üvey babam Nazif benim kolumdan tutup kendisine döndürdü ve gülmeye başladı.

" Güzeller güzeli kızım sen ne hakla hizmet benim karıma karşı gelirsin "
Dedi de ciddiyetini ortaya koydu ben ne olduğunu anlamadan kulağım ve yanağım sızlamaya başladı evet üvey babam bana tokat atmıştı canım yandı mı hayır hiç yanmadı çünkü benim ruhum bedenimi terk etmişti.

Sadece güldüm üvey babamın gözlerine bakıp güldüm ona baktığımda bana değişik bakıyordu

" Sen delirdin mi ne gülüyorsun "
Galiba deliriyordum hepsi onların yüzündendi .

Ona son birkez daha bakıp güldüm ve yavaş adımlarla odanın yolunu tuttum .

OKUMADAN GEÇMEYİN LÜTFEN 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

Evet yine ben sadece sizi şunu söylemek istiyorum ister oy verin (🌟 ) ister vermeyin (❌) sadece okuyun kendinizi hikayedeki kızın yerine koyun bunu tüm okuyucularıma söylüyorum zaten beni seven ve kitabımı seven biri oy (🌟) verir . Hepinizi çok öpüyorum okumaya devam edin lütfen 😊