Marrying My Ex Boyfriend

Chapter 4:

Completely

ZERO's POV

Pagpasok ko pa lang ng school agad na bumulaga sa akin ang walang malay na si Lei. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

"Lei? Lei?" Tawag ko. Napansin ko ang salu-salo niyang tagiliran at doon ako mismo kinabahan. Alam kong takot ako sa dugo pero para sa kaniya titiisin ko.

Tinawagan ko si Miko na kaibigan niya at agad na nanghingi ng tulog niya.

Papunta na siya hindi pa rin ako mapalagay. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, pakiramdam ko napakawalang kwenta kong Girlfriend. Umiiyak na ako sa kaba. Lumipas ang 30 mins. Nandito na si Miko kasama pa ang iba niyang kaibigan.

"Anong nangyari, Ze---Katarina?" Nag-aalalang tanong ni Miko.

"Hindi ko alam. Papasok pa lang ako pero siya na ang bumulaga sa akin. Please, tulungan niyo ko, dalhin natin siya sa hostpital." Pagmamakaawa ko.

Nang tuluyan nilang akayin si Lei, na siya naman ang dami ng dugong lumabas sa tagiliran niya at dumikit sa kamay ko. At tuluyan ng nawalan ako ng malay sa kaba at tako.

***

'Zero, want more ride?'

'Yeah sure.'

Sumakay kami sa ride na ferris wheel, nang kaming dalawa lang. Medyo natakot pa ako kasi ang bata pa namin. Hindi pa dapat kami papayagan ng nagbabantay. Kaso tinakot eh.

'Gusto mo bang matanggal sa trabaho mo?' Sagot niya. Nanlaki ang mga mata namin sa sinabi ni Ruiz.

'Sige ho, sumakay na kayo, sorry.' Sambit ng lalaki.

Sumakay na kami sa isang cubicle ng ferris wheel. Tinakasan ako ng takot kasi kasama ko si Ruiz. I feel I'm safe with him.

Naimulat ko ang mga mata ko dahil sa sinag ng.... ilaw? Tumingin ako sa paligid at puro puti lang ang nakikita ko.

Umupo ako mula sa pagkakahiga ko sa hostpital bed.

"Ayos ka na ba, Katarina?" Uh, si Justin pala.

"Ayos lang. Si Lei, kumusta?" Tanong ko.

"Bad news. Kailangan niyang masalinan ng dugo as soon." Sambit niya. "Blood type O siya  at ang masama, ayaw siyang bigyan ng ama niya, kahit mismo ang ina niya." Malungkot na sambit niya.

"Papa, anong blood type natin?" Tanong ko kay Papa.

"Hmmm Blood Type O tayo anak. Bakit?" Sambit niya.

"Wala lang po, pag-aaralan daw namin iyan next week." Sambit ko.

"Rina? Okay ka lang?" Nabalik ako sa reyalidad ng tanungin ako ni Justin.

"Blood type O ako. Pwede ko siyang salinan." Sambit ko.

Nagmadali akong lumapit sa doctor at sinabi ang blood type ko. Inayos niya na ang lalagyanan para sa dugo ko mabilis na kinuhanan ako.

Pagkatapos ng dalawang oras, nanghina na ako. Wala kasi ang doctor na nagbabantay sa akin. Gusto kong sumigaw pero nawawalan na ako ng boses. Bago ko tuluyang ipikit ang mga mata ko, nakita ko ang isang taong malabo ang itsura at dinig kong nagsisisigaw.

THIRD PERSON's POV

Tuluyan ng ipinikit ni Rina ang kanyang mga mata. Sa pagkawala ng kalahating dugo niya namutla ang buong katawa niya. Mabuti na lang at pumasok si Justin at tinawag ang doctor.

"Bwisit mga walang kwenta, bantayan niyo ang mga pasyente nyo, kinukuhanan siya ng dugo tapos iiwanan niyo lang?" Singhal niya.

"Sorry po Mr. Cruz." Paumanhin ng doctor.