The Anecdote (COMPLETED)

Chapter Four

HABANG naglelecture ang teacher namin, ako eto tulala sa kawalan. Days, weeks and turned into months, matagal na simula noong nakilala ko si Letisha. 3 months to be exact, matagal tagal na rin pala, but still I haven't talk to her again after that day we roamed around the mall, dahil palagi ko siyang pinagmamasdan sa malayo.

I am contented about it, no worries and hassle. Sabi nga ni Lyle, gumawa daw ako ng way para maging friends pero ayoko, ayaw ko talaga ewan ko kung bakit, hindi naman ako natotorpe o ano basta ayaw ko lang ngayon. I just feel happy and contented kapag nasisilayan ko siya. Is this love? Well, I really don't know.

Ano nga ba ang feeling ng inlove ka sa isang tao? Ano nga ba ang pakiramdam kapag magsasabi ka ng 'I Love You', endearments niyo like babe, baby, sweetheart at kung ano ano pang cheesy endearment, yung may magagalit kapag hindi ka nakachat or text sa kanya, yung may mag aalaga sayo kapag may sakit ka, yung may katuwang ka sa mga problema mo, hays ano nga ba ang pakiramdam?

Isang beses nagtanong ako kay Lyle.

"Pre, ano ang pakiramdam mo kapag nag I Love You si Lucy sayo?" tanong ko sa kanya habang siya naman mukhang nagulat. Andito kami sa canteen naglulunch, may klase pa kasi si Lucy kaya magkasama kami.

"Pre, just like may butterflies sa tyan ko, ewan parang nakikiliti ako kapag sinasabi niya yun eh. At yun ang word na nagpapakalma sakin kapag galit ako o ano pa diyan. Para malaman mo, gumalaw galaw kana nga para sa future niyo ni Letisha, ambagal mo!" sagot niya.

Yun pala ang epekto sa kanya, but ano naman kaya para sakin? Hays, he always said na masaya daw at masakit kapag inlove ka sa isang tao, pero paano? How could that two things go in one if they are the total opposite of each other? Ganyan ba ka powerful ang love na yan?

Hindi ko namalayan na nagsilabasan na pala ang mga kaklase ko dahil tapos na ang lecture ni Prof. Heminez. Habang palabas ng classroom, I spotted Ley sitting in the bench under the tree at nagsusulat ito. I can't help but smile. Nakita ko na naman siya but still I have no guts to talk to her.