The Anecdote (COMPLETED)

Chapter Three

ANG GANDA talaga ng schedule ko for this day, 3 hours vacant? Hays saan naman ako pupunta nito? Nga pala, andito lang ako sa field ng school namin nakaupo sa bleachers dito. Tambayan ko to simula noong high school pa, mahangin kasi dito at tahimik, good for relaxing, doing school works at tambay talaga ang place na ito.

Habang nakaupo ako dito sa field, may nakita akong babae sa di kalayuan nakaupo siya at parang may sinusulat yata. When she raised her head up at nag stretch, I smile, again I have seen the most beautiful smile that is so mesmerizing.

"Letisha..." I whispered in the air as I gazed at her. Ang ganda niya talaga, hindi nakakaumay yung ganda niya. Pointed nose, manipis at mala rosas na labi, chinky brown eyes, katamtaman ang haba ng pilik mata niya, katamtaman din ang kapal ng kilay niya and those rosy cheeks. Sobrang ganda niya talaga.

Ito na ba ang love at first sight? Hindi ko talaga maalis-alis ang tingin ko sa kanya. She's a heaven sent, look like an angel.

Kinuha ko ang sketch pad at charcoal pencil ko sa bag. Sinimulan kong iguhit si Letisha, kahit na engineering student ako I know how to sketch naman. Habang ginuguhit ko siya hindi ko mapigilang kumanta.

"Stay for tonight
If you want to I can show you
What my dreams are made of
as Im dreaming of your face
Its been away for a long time
Such a long time
And I miss you there..."

If you are James Dean and I was Audrey Hepburn by Sleeping With Sirens

Tapos na :)) ang ganda niya sobra, sana darating yung araw na ma ibigay ko to sa kanya. I opened my phone and 15 minutes na lang pala class ko na ulit. Iniligpit ko na ang mga gamit ko at umalis.

"See you again, Ley" I said na sana marinig din niya pero impossible, umalis nako at tumungo papuntang assigned room ko for my next class.

Habang binabaybay ko ang kahabaan ng hallway, hindi pa rin mawala wala sa isip ko si Letisha. She already invaded my mind kahit na wala naman siyang ginagawa. What is happening to me? Arghh. Tama nga siguro ai Lyle, nababakla na ako -_-

"What the..." she's coming! Letisha is coming on my way!

Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Natataranta ako at kinakabahan, ano ba to! 
Parang tumigil ang pag galaw ng mundo ko ng napalapit na siya.

I gasped as I follow her lead. Bakit sobrang ganda niya? She's a goddess! Nalampasan na niya ako at lahat lahat eto pa rin ako at tinatanaw siya sa malayo. Hindi ko namalayan na hindi niya pala ako napansin o nakilala man lang, she must've forgot about me. Hays.

We're not even friends so what can I do? Magiging magkaibigan pa ba kami?

TAPOS NA pala ang klase ko, wew bakit sobrang bilis naman yata? Naglalakad ako patungo sa gate para umuwi habang kumakain ng chichirya at naka earphones. Habang naglalakad hindi ko maiwasang magmasid sa palagid, nagbabakasakaling makita ko ulit si Ley pero parang anlabo ata. 

Umuwi ako ng payapa at medyo malungkot kasi hindi ko man lang nakita si Ley.

As I got home, I just did my daily routines. Bukas ay sabado kaya pupunta ako ng mall para mag gala at bumili na rin ng mga dapat kong bilhin para sa school.

Saturday came, habang tumitingin tingin sa sa mga libro sa NBS nagbabasakaling makakita ng magandang babasahin. Nagulat ako ng may humihili sa tshirt ko, I looked down and saw a little girl. She looks adorable pero parang iiyak na ito kaya agad ko itong inalo.

"Hey baby girl are you okay?" I asked.

"Im lost, help me kuya." Sagot nito at umiyak na nga.

"'wag ka nang umiyak, shhhh. Sino ba ang kasama mo?" Tanong ko at pinunasan ko abg mga luha nito gamit ng dala kong panyo.

"I-Im with my ate, I ran around and now I cannot find h-her" she said while sobbing.

"Shhhh. I'll help you, tara hahanapin natin ang ate mo" I said and carried her by my arms.

Habang umiikot kami sa loob ng mall ay tumigil na din ito sa pag iyak. She kept on describing what her ate looks like so that we can find her easily kasi makilala ko na daw ito dahil nailarawan niya na ito sa akin. 20 minutes had passed pero hindi pa rin namin nakikita ang ate niya kaya napagpasyahan kong kumain muna sa fastfood chain.

"I want jabeee!" She exclaimed. Tinahak namin ang daan patungo sa Jollibee. Parang mamumulubi ata ako sa batang 'to ah.

Nang makarating kami ay nag order na ako at inutusan siyang maghanap ng upuan para samin, hindi naman siya siguro mawawala dito.

Nang natanggap ko na ang aming order, hinanap ko kaaga si Lily. Yun daw ang pangalan niya eh. As I look around, nakita ko siya malapit sa exit pero hindi siya nag iisa, a girl is facing with her. She's facing with me while wave her little hand at lumingon ang babaeng kasama nito sa akin.

Letisha...

Totoo ba 'to? Naglakad na ako patungo sa table na inukupa ni Lily, nang makalapit na ako hindi nga ako nagkakamali. She is here!

"I know you!" She exclaimed

"Ate, that's kuya Ronan. He help me looked for you at ngayon he treat me here!" She giggled.

"Yeah. Ronan, nagkakilala na tayo sa school diba? An engineering student right?" She asked with a smile

"Yup, eto na pala ang pagkain mo Lily" sabi ko as I handed Lily's order.

"Nga pala, maraming salamat ha at hindi mo pinabayaan 'tong makulit na bulilit na 'to. Masyado kasing makulit kaya ayun nawala" aniya habang pinagmamasdan ang kapatid niyang panay ang kain ng spaghetti at burger nito.

"Okay lang, nawili din naman ako sa kanya eh. Ano palang gusto monv pagkain? Mag oorder ako ulit." I ask

"No, busog pa naman ako." She declined.

I nod at nagpatuloy kumain, nagutom din pala ako sa kakulitan at paghahanap namin nitong si Lily.

Hindi ko maiwasang humagikgik dahil panay ang punas ni Ley sa mukha ni Lily dahil makalat itong kumain ng spaghetti habang si Lily naman ay panay din ang tawa, mukhang naiinis na kasi ang ate niya.

They look cute hahaha. Nang matapos na kaming kumain ni Lily ay napagpasyahan naming gumala at nag timezone para maaliw siya. We look like a happy family as we walk towards the exit of the mall, hawak ko kasi ang kaliwang kamay ni Lily bulilit at nasa kabila naman si Ley, she keeps on singing Frozen's theme song. Tawang tawa naman kami ng ate niya kasi pinipilit nitong abutin ang highest note ng kanta. Hahaha.

Uuwi na kami dahil baka hanapin na sila ni Ley ng mga magulang nila. We bid goodbye and walk towards our home's direction.

This is one of my happiest day!