Pistolas Negras

Hoofdstuk 9.

"Blijf hier" zeg ik tegen de zoon van Dja. Ik sta op en loop naar de deur. Ik probeer te openen, maar het lukt niet. Wat is er aan de hand?! Wie heeft het op slot gedaan?! Ik klop zo hard mogelijk op de deur. Na een tijdje komt Richello binnen. "Wat is er aan de hand?" vraag ik. "Ga met Nasr naar de kelder, NU!" Riep hij. Oh.. dat kind heet dus Nasr. "Wat? Waarom?!" riep ik. En weer hoor ik geschoten. Hij tilt Nasr op en pakt mijn hand vast. Samen rennen we naar een kelder.

"Blijf hier tot ik terug kom, begrepen?" "Eerst wil ik weten wat er aan de hand is" zeg ik. "Geen tijd nu, NERGENS HEEN GAAN!" Schreeuwde hij en rent weg. Ik hoor allemaal mensen schreeuwen en alles. Wat is er toch aan de hand! Ik wil het weten. Ik merk dat Nasr steeds stapjes naar achteren zet. "Het komt goed, niet bang zijn" zeg ik. Ik laat hem rustig op mijn schoot zitten.

--

Dit duurt te lang. Nu ben ik er klaar mee. "Quedate aqui (Blijf hier)" zeg ik tegen Nasr. Hij knikt. Ik sta op en doe de deur open. Ik loop naar boven en zie mensen vechten en bloed overal. W..wat gebeurd hier. "YOUSSRA, GA TERUG NU!" Schreeuwt Richello terwijl hij met iemand vecht. Ik ren naar hem om hem te helpen, maar ik word weg geduwd waardoor ik op de grond val.
Richello wordt ook helemaal aan de andere kant geduwd.

Iemand pakt mijn hand vast en zonder te kijken wie het is, gooi ik een vaas die op het kasje lag op zijn hoofd. Meteen word ik losgelaten. Ik kijk diegene aan en zie een onbekende man. Wat is dit toch?! Waarom vechten ze met elkaar?! WAT IS ER AAN DE HAND! Ik ben dood en dood bang, maar toch wil ik  niet terug naar de kelder. "YOUSSRA, GA NU TERUG" Schreeuwt Richello weer. Ik negeer hem en kijk met grote ogen naar een man die achter Djavairo staat.

De man heeft een gun vast die hij richt op Djavairo. Dja heeft het niet door omdat hij met iemand anders vecht. Zonder na te denken pak ik een gun die op de grond ligt. Ik richt het op die man en schiet hem in zijn rug. Met trillende benen kijk ik toe hoe hij neervalt. Het is opeens dood stil geworden en alle ogen zijn op mij gericht. W..wat heb ik gedaan...

"BAAS" Schreeuwt iemand. We horen sirenes waardoor iedereen opeens door elkaar begint te rennen. Wat heb ik gedaan? Word ik nu opgepakt? Ga ik naar de Prisión? (Gevangenis). Ik word uit mijn gedachten gehaald door Djavairo die mijn hand vast pakt. We beginnen te rennen naar buiten. "N..Nasr zit nog in de kelder!" riep ik. Hij negeert me en duwt me in een auto. Hij start het op en rijdt snel weg. "BEN JE GEK?! NASR EN RICHELLO NOG!" Schreeuwde ik. Hij stopt de auto en Richello komt instappen met Nasr. Snel geeft hij gas en rijdt weg. Geen idee waar....

Ik heb waarschijnlijk iemand vermoord. Zou hij nog leven?
Waarom voel ik me niet schuldig?
Waarom heb ik geen nare gevoel?
Waarom schoot ik op die man?
Waarom redde is Djavairo zijn leven?
Ik heb zoveel vragen...
Mijn hoofd ontploft bijna.

--

De auto stopt voor een huisje die omringeld is door veel te veel bomen. "W..waar zijn we?" vraag ik stotterend. "Hier gaan we een tijdje verblijven" zegt Richello. "Wat was er toch net..." "Vergeet het oké?" onderbrak hij me. "Hoe bedoel je, vergeet het?!" riep ik. "Niet roepen, mijn zoon slaapt" zegt Dja. Ik kijk naar Nasr en zie hem inderdaad slapen.

We zijn in het huisje nu. Richello is met Nasr naar een kamer ofzo. Ik zit in de woonkamer met Dja. "Waarom? Waarom liet je hem niet op mij schieten?" vraagt hij. Ik kijk hem scheef aan. "Je kan me beter bedanken dan een domme vraag stellen" zeg ik. "Ik vraag het niet nog een keer, Youssra" zegt hij. "Ik weet het niet oké? Het ging gewoon automatisch" zeg ik. Een lange tijd zegt hij niks. Gaat hij me nog bedanken voor het redden van zijn leven of wat?! "Volgende keer kan ik het zelf wel aan" zegt hij en loopt weg.

"Voordat je vragen gaat stellen, het waren mensen die ons aanvielen" zegt Richello en komt naast me zitten. "Oh.. maar waarom?" vraag ik. "Gewoon, vijanden" zegt hij simpel. "Trouwens, bedankt dat je mijn neefje zijn leven redde. Je hebt jezelf zwaar in risico gebracht , maar..." "Ik wil een bedankje horen van hem, niet van jou" onderbrak ik hem. "Hij ehh... hij gaat je wel bedanken" zegt hij. Ik knik maar wat en kijk weg.

"Je had naar me moeten luisteren Youssra, je moest in de kelder blijven. Er kon jou iets overkomen" zegt hij zacht. "Uiteindelijk was het beter dat ik kwam mengen, want anders was je waarschijnlijk jouw neefje kwijt" zeg ik. Hij laat een kleine grijns zien. "Je hebt gelijk" zegt hij. "Dja... hij is de enige wie ik nog heb" zegt hij. "Hoe.. bedoel je?" "Niks laat maar zitten" zegt hij. Hebben ze geen andere familieleden? Waar zijn hun moeders en vaders?

"Voel je je vooral niet schuldig over dat je..." "Ik heb waarschijnlijk iemand vermoord ja, en ik voel me totaal niet schuldig" zeg ik snel. "Hij kan nog leven, je schoot in zijn rug. Je hebt geen recht om schuldig te voelen" mengt Dja. "Hoor je wel wat je zegt? Hoe bedoel je, ik heb geen recht om schuldig te voelen?" "Precies zoals ik het zeg" "Luister jij weirdo, ik..." "Stil, je stem irriteert me" zegt hij. Ik zucht luid en sta op. "Blijf zitten" zegt hij. "Nee, jouw aanwezigheid irriteert me" zeg ik. "Laat me niet nog een keer zeggen" "Ik haat je" zeg ik en ga weer zitten.

Ik mis mijn madre. Wanneer laat hij me toch gaan. Zou mijn vader mij missen?....

••••

Stemmen zou lief zijn❤🥀