Pistolas Negras

Hoofdstuk 17.

"Waar ga je heen?" vraag ik aan Richello die voor de deur staat. "Ik moet iets regelen, ik ben binnen 2 uurtjes terug" zegt hij en aait mijn hoofd. "Doe je wel voorzichtig?" vraag ik en wijs naar zijn been. "Altijd" glimlacht hij en verlaat de deur. Ik voel me nog steeds schuldig. Door mij kan hij nu moeilijk lopen.

"Heb je niks beters te doen?! Ga weg, ofzo" zeg ik wanneer ik zie dat Djavairo plaats neemt op de bank. "Nou, wat zijn we lekker aardig" zegt hij droog. "Luister eens jij rot mens, verwacht niet dat ik leuk met je ga doen na alles" zeg ik geirriteerd. "Maar toch lachte je gisteren leuk met mij" grijnst hij. "Stop met grijnzen, dat staat jou niet" zeg ik. "Weet je het zeker?" "Ja" zeg ik. "Ach, jouw mening boeit niemand" lacht hij zacht.

"Wat is jouw afkomst eigenlijk?" vraag ik uit het niets. "En waarom wil je dat weten?" "Gewoon, kunnen we geen normale gesprek beginnen, DJAvairo" doe ik hem na net als gisteren. "Ja zeker Señorita. Mijn afkomst is... dat gaat jou niks aan" grijnst hij.
"Jij werkt serieus op mijn zenuwen, wist je dat?" zucht ik. "Oh echt waar? Kijk me aan en vraag of het mij wat boeit" zegt hij.

"Waarom ben jij zo" zucht ik. "Hoe ben ik?" "Apart, je bent heel apart" zeg ik. "Dat zie ik als een compliment, Señorita" grijnst hij weer. Ik kijk hem droog aan. Hij kan ook irritant zijn, like nu. "Kom" zegt hij en pakt mijn hand vast. "Laat me los! Wat ga je doen?" vraag ik een beetje bang. Hij gaat me toch niet weer mishandelen...

Hij brengt me naar een donkere kamer. Vervolgens doet hij de licht aan en dan pas zie ik wat voor een kamer dit is. "Jij moet leren schieten, Youssra" zegt hij en pakt een koptelefoon. "Wat? Nee! Waarom?!" riep ik. "Dat is handig, aangezien je hier een tijdje gaat blijven" zegt hij."Mag ik ook hier weg? Dat is ook handig toch" zeg ik en kijk hem aan. "Hahaha, nee" zegt hij met die droge lach en gezicht.

Hij geeft me een M-16. "Ik weet heus wel hoe je met M-16 moet schieten" zeg ik. "Daarom schoot je op Richello inplaats van op mij toch" lacht hij. "Dat was een pistooltje! En ik schoot perongeluk" zeg ik geirriteerd. "Doe je koptelefoon op, en focus" zegt hij. "Of wacht! Zonder koptelefoon. Want als je in real moet schieten, dan heb je dat ding ook niet op" lacht hij. "Hahaha ik ga stuk, jij bent grappig zeg. Geef dat ding, wil je mijn oren verdoven ofzo" zeg ik droog. Hij gooit het weg en grijnst.

"Wat moet ik doen?" vraag ik. "Al die bordjes raken" zegt hij. Ik ga goed staan, en schiet op het eerste bordje. Mis. Ik schiet op al die andere borden, en ze gaan allemaal mis. Langzaam draai ik me om naar Dja. "Wat sta jij te lachen?!" riep ik. "Jij, jij moet veel leren" zegt hij buitenadem.

"Kom ik help je" zegt hij en komt achter me staan. "Je moet zo vasthouden" zegt hij en legt zijn hand op de mijne. Wow. Ik sta gewoon dicht bij hem. Dicht bij dit monster, zonder dat hij me slaat! Oke, ik moet rustig blijven. Hij is aardig nu. "Schiet dan" onderbrak hij me uit mijn gedachten. "Ehh, ja" zeg ik. Ik richt op het eerste bord, en die gaat gelukkig wel raak. Ik schiet ook op de rest en ze gaan allemaal raak. "En zo moet dat" zegt hij. Eh... gaat hij me nog loslaten? We staan nog in dezelfde positie.

"Je uh.. je mag me weer loslaten hoor" zeg ik. "Oh eh, ja" zegt hij en laat me snel los. Awkward! Hij pakt nu een Sniper. "Kan je het alleen of?" "Help me maar" zeg ik. Het is niet omdat ik weer dicht bij hem wil staan, ik kan gewoon niet omgaan met sniper. Hij legt weer zijn hand op de mijne. "Focus, en schiet" zegt hij in mijn oor. Ik doe wat hij zegt en raak mis.

"Señorita moet veel leren" fluistert hij in mijn oor. Ik zeg niks en blijf verstijft staan. Hij legt die sniper weg en draait me naar zich toe. Zijn ogen blijven hangen bij mijn ogen. Wat is dit? Te ongemakkelijk. Langzaam duwt hij me naar achteren waardoor ik tegen de muur aankom. Hij grijnst en richt zich op mijn lippen. Dit is niet goed.

"Weet je waarom ik die bewaker had vermoord?" vraagt hij. Langzaam schud ik met mijn hoofd van nee. "Het ging om jou" zegt hij en komt nog dichter hij me staan. "Hij, hij sprak over jouw schoonheid. Hij was van plan om je te verkrachten" fluistert hij. W..wat?! "Je bent van mij, zonder dat je het door hebt" fluistert hij heel zacht. Ik doe alsof ik het niet heb gehoord en duw hem zachtjes weg. "Ik ehh... ik denk dat ik de deurbel heb gehoord" zeg ik en loop zo snel mogelijk van hem weg.

In 'mijn' kamer aangekomen doe ik snel de deur dicht. Oké, wat was dat?! Hij wou me bijna kussen! Zo erg dichtbij stond hij bij me. En over die bewaker gesproken, ik kan het niet geloven. Meent Dja het serieus?! Wou die bewaker me echt verkrachten...
Als het zo is, dan verdiende hij die moord wel! Vuile klootzak.

___

23:00

"Señorita, mag ik naar binnen komen?" vraagt Dja. Ik negeer het en doe alsof ik slaap. Ik hoor de deur open gaan en zachte voetstappen. Hij blijft staan bij mijn bed. Heel zacht legt hij zijn hand op mijn wang. Ga weg, denk ik bij mezelf. "Hmm.. slaap je" zegt hij. Hij ziet dat ik mijn ogen gesloten heb en alsnog zegt hij dat. Bezeten gast.

Ik voel zijn adem in mijn gezicht. Heel zacht legt hij zijn lippen op de mijne. Snel duw ik hem weg. "Waarom deed je dat?!" riep ik. "Testen of je echt sliep" grijnst hij. "Ik sliep echt hoor" lieg ik. "Mag ik die kus afmaken? Het was nog niet af namelijk" grijnst hij. "Ben je serieus? Ga weg! Ik wil slapen jij rot mens" zeg ik geirriteerd.

"Ik ga niet weg" zegt hij. "Ik ga Richello roepen" zeg ik. "Dus? Wat gaat hij doen? Mij eruit gooien?" lacht hij. "Ik zweer het, ik ga hem roepen als je nu niet weggaat" zeg ik. Hij grijnst en komt naast me zitten. "RICH...." hij onderbreekt me door zijn lippen op de mijne te drukken. Ik probeer hem weg te duwen wat niet echt werkt. "Ik moest gewoon die kus afmaken Señorita" lacht hij en loopt lachend weg.

Hij is officieel bezeten!!

••••••

Vergeet niet te stemmen x
~❤