My little Brother (Dutch N.H.) slow updait's

Hoofdstuk 5 Dat raarre gevoel

Oke ik ben een hele grote oen! Ik dacht dus dat die opdracht dat ik dit verhaal een toneel stuk en een ander boek (Story Behind it van @ImNadiaEngels) moest op scrhijven en inleveren bij kunst en cultuur. Nee dus moest bij Nederlands. Dus dat was ook een heel gedoe!!!! Alleen het kwam goed en ik kan niet wachten op het einde reseltaat!!!

Rikkie P.O.V.

'Ik word steeds beter.' Zeg ik zacht en ik leg mijn gitaar weg.  Na een tijdje leerde ik Niall niks meer. Ik wou gewoon niet meer en dat merkte hij ook. Ik loop mijn slaap kamer uit en loop naar de woon kamer. Ik zie Niall op de bank zitten geconcetreed naar de tv. De laaste tijd is hij ook stil en hij vraagt niet zo vaak iets aan me of iets met hem wil doen bijvoorbeeld. Ik weet om eerlijk te zijn niet wat ik er van moet denken. Blij dat hij me met rust laat of een beetje schuldig dat ik zo ver heb laten gaan. 'RIKKIE!' Hoor ik opeens en ik schik. Ik zie dat het Niall is die blijkbaar tijdens mijn gedachtes de keuken in liep. Ik kijk hem aan met een geergerde blik. 'Wil je ook wat?' Vraagt hij en houd een zak ships in de lucht. Ik schud mijn hoofd en zucht. Ik ga op de bank zitten en Niall komt naast me zitten. Ik vind het een best ongemakkelijke stilte tussen ons 2 en ik wil sorry zeggen voor die blik. Ik voel er gewoon een beetje schuldig over. Niall is duidelijk geconcentreed met de tv en de het eten op zijn schoot. Ik ga geen sorry zeggen aangezien ik niks zei en ik wil het niet nog meer ongemakkelijk voor mezelf maken. Ik pak mijn mobiel maar zodat ik teminsten er niet meer aan denk. Ik kijk of iemand online is op twitter en anders op facebook, maar de gene waar ik mee wil praten zijn er niet. Ik pers even mijn lippen op elkaar, maar vraag dan toch. 'Niall wil je een ijsje?' Vraag ik. Hij reageerd niet en kijkt nog steeds naar de tv. 'Niall?!' Vraag ik nu wat harde en hij kijkt om. 'Zei je iets?' Vroeg hij. Ik grinnik. 'Ja die veriende ik.' Zucht ik zacht. Niall knikt alleen. 'Wil je een ijsje halen?' Vraag ik nog een keer. 'Is goed.' Ik glimlach kort en sta op. Ik ren naar boven pak wat geld en me vest en ren dan weer naar beneden.

 Ik weet niet waarom ik dat vroeg aan Niall. Ik had ook gewoon een klas genoot van me kunnen bellen. 'Hoe smaakt je ijsje?' Vraag ik als ik zie dat Niall wel wat likkjes heeft genomen. 'Lekker.' Krijg te horen. Ik knik glimlachend en neem snel een lik van mijn vanile ijsje. Ik staar een beetje naar de tafels achter me broertje en bedenk me nu wat ik aan het doen ben. Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Heb ik Drake nou verraden dat ik me broertje vraag om een ijsje te gaan eten en gewoon tegen hem doe? Of zou Drake heel trots zijn? Wil ik wel aardig doen tegen Niall? ' Waar denk je aan?' Hoor ik iemand vragen. Ik is Niall en hij wijst nog naar me ijsje die begint te smelten. Ik lik er snel aan en grinnik. 'Gewoon dingen.' Zucht ik. Hij knikt alleen en concentreerd zich weer op zijn ijsje. 

We lopen met stilte teruch naar huis. Ik heb niks boeiend's te vertellen net als Niall denk ik. Hij staart zelf de heletijd naar de stene grond onder zich en ik volg zijn blikken. Ik kijk op als ik het bekenden bosje zie van Diederik. Ik kijk naar het raam van hun huis waar een wit grodijn achter staat. Ik kijk helemaal niet zovaak of gewoon nooit naar hun huis. Ik wou er niks mee te maken hebben met het leven die ze moeten mee maken. Ik vond dit al zwaar genoeg. 'Rikkie kom je nog?' Hoor ik Niall zeggen en ik zie dat hij een paar meter van me af staat en ik nog naar huis van Diederik staar. Hoe zal het met hem gaan? Ik stop maar met denken over dat gezin en loop door. 'Waar keek je naar?' Vraagt Niall na een korte weer naast elkaar lopen. 'Eh niks.' Zucht ik. Ik zien hem even fronsen en dan horen zuchten. Ik ben ook iritant bezig, maar ik wil er niet over praten. Dan gaat Niall weer dingen vragen over wat er is gebeurd enzo en dan moet ik weer janken aangezien je meteen door kan gaan naar het verhaal over Drake. Weet hij eigenlijk wie Drake is? Ik heb me ouders er nooit over horen praten. 

We zijn thuis en ik doe me schoenen uit in de gang. Niall was daar sneller mee dan ik en is dus al snel in de woon kamer. Ik loop ook de woonkamer in en kijk op de klok. Het is niet heel laat, maar we moeten nog wel eten en het is bijna kwart over 7. Ik loop naar de keuken en besluit om eten te gaan maken. Ik doe maar spagettie aangezien dat is wat we hebben. Ik hoor iemand de trap af of op rennen en dan de woon kamer deur open gaan. Het is mijn  moeder in zakelijke kleding en nog een leeren tas in haar hand dus er is niks echt verassends. 'Ik heb een afspraak met wat klantend dus ik kan niet mee eten.' Zegt ze terwijl ze wat uit de koelkast pakt. 'Oh verassend.' zucht ik. Ze loopt weg uit de keuken en ik zie dat ze Niall nog een kus geeft en dan de gang in loopt.  'Doei!' Roepen ik en Niall tegelijk en we horen de voordeur dicht klappen. 'Niall is papa al thuis?' Vraag ik. 'Volgensmij niet.' Krijg ik teruch. Een zucht van iritatie verlaat mijn mond. De laaste tijd eten ik een Niall vaak alleen. Mam en pap hebben duidelijk geen tijd voor ons. Tuurlijk ik wil graag naar wat vriendinnen gaan, maar ik mag Niall geloof ik niet alleen laten. Ik heb gewoon geen zin in risico's en dan weer ruzie. Ik en me moeder hebben ook vaak ruzie. Gewoon dat ik dat moet doen en daarna dat weer. Gezeur aan horen dat ze hardstikke druk heeft en geen tijd heeft voor mijn gezeur over dit en dat. Bijvoorbeeld kleren. Ik ben pas ontslagen voor een patat zaak en doe dat ook nooit meer. 'Wat maak je?' hoor ik opeens. 'Eh spagettie.' Ik kijk naar de woon kamer waar ik Niall zie zitten op de bank en even naar mij kijken met een korte glimlach. Ik doe het zelfde en ga verder met het eten.

Terwijl we allebij op de bank ons avond eten opeten zit ik nog aan me huis werk. Dit is mijn laaste jaar en het ging best goed. Hierna ga ik weer studeren en ben dan eindelijk weg uit dit gestoorde huis. Probleem is dat ik nog geen woning heb gevonden, maar dat komt wel eerst dit jaar afmaken. 'Rikki?' 'Ja.' Mompel ik nog steeds bezig met me huiswerk. 'Als je weg gaat ga je dan verweg wonen?' Vraagt Niall en ik draai me om zodat ik hem kan zien. Wat voorn vraag was dat? Gewoon een vraag of zo'n vraag dat ie wilt dat ik ver weg ga wonen? 'Ik ga studeren in Londen.' Zucht ik. Waarom zou ik hier blijven als mijn ouders geen aandacht aan me geven en de familie me ook niet meer ziet. Tuurlijk ik ga me vrienden missen, maar ik weet zeker dat ik in Londen ook wel aardige mensen ontmoet en ik kan nog altijd smsen met me vrienden. Ik merk nu pas dat Niall er stil van is en ik word gek dat ik de reden niet weet. 'Waarom vroeg je dat?' Vraag ik. 'Was nieuwsschierig.' Zegt hij. Ik leg het er maar bij neer en ga verder met me werk en eten.