My little Brother (Dutch N.H.) slow updait's

Hoofdstuk 11: Ziekjes thuis

Halloe!! Sorry dat het zo lang duurde met schrijven. Geen problemen ofzo, maar ik had gewoon geen inspiratie meer en nu wel dus geniet van dit hoofdstuk zal ik zeggen XDD !!

Rikkie P.O.V

Mijn ogen gaan langzaam open en ik voel meteen en steek in me nek. Ik merk niet veel later dat ik verkeerd lig met mijn nek en dat ie waarscheinlijk stijf is. Ik breng mijn hand naar mijn nek en wrijf er met wat druk over heen. Ik ga langzaam recht op zitten en merk wat geluiden en sta op. Ik volg het geluid en kom bij Niall's uit. Volgensmij hoest hij. Ik doe zijn deur zachtjes open en loop naar hem toe. Ik maak hem maar wakker. Niall opent moeizaam zijn open en ik streel over zijn haren. 'Wil je even wat drinken?' Vraag ik zachtjes. Hij knikt kort. Ik schenk een korte glimlach en loop naar de keuken. Ik pak een glas en vul hem met koud water, doe de kraan weer dicht en loop met half opende ogen naar Niall's kamer. Als ik binnen kom zie ik hem weer slapen. Ik loop naar zijn bed en kniel bij hem neer. Ik maak hem weer wakker en zijn ogen gaan wat sneller open dan eerst.''Hier' fluister ik en ik help hem recht op te zitten. Hij neemt het glas in mijn hand aan en neemt een paar slokjes. Ik zie zijn ogen rood worden en hij begint weer te hoesten. Ik klop zachtjes op zijn rug en waarneer hij weer op zijn rug ligt voel ik aan zijn voor hoofd. 'Niall, je bent gloeiend heet.' Zeg ik een beetje gestrest. Ik zie dat hij ademd via zijn mond. Ik loop snel naar de keuken naar pak een klein flesje uit de kast. Ik pak een lepel en loop teruch naar Niall's kamer. 'Hier.' Zeg ik zo rustig mogelijk en doe wat hoest drank in het lepeltje. Niall pakt het lepetje over en slikt het drankje op met een vies gezicht. Hij pakt snel het glas en neemt een paar grote slokken. 'Rikkie ik heb hoofd pijn.' Hoor ik Niall zachtjes momplen. Met een zachte zucht loop ik weer naar de keuken en pak snel een asprientje.

Na een tijdje bij Niall te hebben gezeten tot hij sliep loop ik naar mijn eigen kamer. Ik ben dood moe en gestrest voor morgen. Als hij morgen niet beter is of misschien nog wel zieker dan moet ik waarscheinlijk thuis blijven, maar ik moet ook nog van half 11 uur tot 2 uur in de middag gaan werken. Meestal is Niall dan gewoon op school en ben ik al thuis. Ik trek de dekens over me heen tot mijn nek en probeer wat te slapen.

De volgende dag springen mijn ogen open. Ik hoor me wekker met een hard volume gaan en ik doen hem meteen uit. Met een zucht ga ik weer op bed liggen. Mijn ogen vallen als bakstenen weer dicht. Nog geen vijf minuten later doe ik me ogen weer open. De gedachten dat ik Niall's school moet bellen om hem ziek te melden schoot door mijn hoofd en ik spring uit mijn bed, maar als ik de kou door mijn hele lichaam voel sta ik eventjes stil. Ik loop uit eindelijk naar de woon kamer op zoek naar et nummer van de school. Iedere gedachten die ik binnen krijg geeft me alleen maar meer stres. Uit eindelijk heb ik het nummer gevonden en typ die in in mijn mobiel. Ik wacht even tot er op word genomen en uit eindelijk hoor iemand. 'Goede morgen. Ik ben de voogd van Niall Horan en ik kom melden dat hij ziek is en thuis blijft.' Ik merk aan mezelf dat ik bestneveus ben. Al helemaal omdat 1 van Niall's mentrixen opnamen. 'Oke ik zal hem afmelden en het door geven.' Hoor ik van de andere kant. Ik glimlach even en zeg oke. 'Beter schap nog. Doeg.' Zegt ze. 'Bedankt. Baii.' Ik hang op en zucht even. Het is kwart over 8. Ik maak Niall wel om 10 uur wakker. Ik hoorde vanacht hem nog heel soms hoesten. Ik hoop dat Niall weer snel beter word. Ik kan er niet altijd zijn om voor hem te zorgen. Dit is nou presies waar ik bang voor was. Ik neem mijn kleine broertje mee naar de grote stad en kan nog amper voor hem zorgen!

Terwijl ik een beetje tv zat te kijken ging de tijd snel voorbij. Het is bijna 10 uur en dus sta ik op van de bank en loop naar Niall zijn kamer. Ik zie hem slapen en volgens mij is hij diep in slaap. Als ik naast hem zit op bed schud ik hem zachtjes wakker. Zijn ogen gaan na een paar keer proberen open en hij kijkt me vermoeid aan. 'Niall, ik moet voor een paar uurtjes weg. Ik heb een ontbijtje voor je en als je die op hebt ga ik. Denk je dat je alleen thuis kan blijven?' Hij knikt. Ik glimlach een beetje schuin en loop naar de keuken om zijn ontbijt te pakken en breng het dan naar hem toe. Ik geef Niall het bord aan met broodje er op en voel aan zijn voor hoofd. Het is koeler dan ik me herriner van vanacht. Hij eet het broodje met kleine hapjes, wat me een beetje zorge maakt. Niall begint al wat dunner te worden en was eeerst nog gewoon prima. 

Niall wou niet de hele tijd op zijn kamer zitten dus eet hij zijn broodje op de bank voor de tv. Ik ben bezig met me ts in pakker en me schoenen aan trekken. Waarneer ik eindelijk me jas in mijn hand heb en wegwil gaan hoor ik Niall me roepen. 'Ja?' Vraag ik en ik hoor duidelijk pniek in mijn stem. 'Je hebt je haar nog niet gekamt.' Zegt Niall mompelent en hij houd een borstel in de lucht. Ik pak hem aan en doe snel me haar zodat het er niet uit ziet als een vogel nest. Ik pak nog een elestiekje en doe mijn haar in een knot. 'Dankje. Doeg!' roep ik nog en sluit de deur van ons appartement.                Toen ik zag dat het 10 over 2 was vroeg ik Daan één van de meedewerkers of hij mijn taak achter de kassa over kan nemen. Ik had al weg moete zijn, maar het is ontzettend druk. Vooral nu er 70% korting is op een chocomelk. Ik bendak hem snel en loop dan het kleiene restaurantje uit. Snel doe ik mij jas dicht als ik een scherpe en koude wint tegen mijn huid voel. Het is niet ver lopen van huis, maar met dit weer voeld het wel een uur tot ik thuis ben.                                                                        

Ik loop met vermoeide benen op de lange trap. Ik sta even stil. Ik voel zo wil pijn in mijn benen. Mijn broek is nat omdat het begon te regen en niet zo beetje ook. Ik klets nat en mijn jas was ook duidelijk niet water dicht. Ik loop verder de trap en alof het uren duurde ben ik eindelijk binnen. Ik doe snel mijn jas uit en voel aan mijn wangen. Ze zijn ijs kous en mijn oren ook. Ik zucht even en loop richting mijn kamer. Als ik mijn kamer deur open wil doen hoor ik wat geluiden van de badkamer komen. Ik loop er naar toe en zie Niall over geven bij de wc. Ik schik eventjes en kniel dan snel bij hem neer. Ik leg één hand op zijn schouder en de ander op zijn rug en wrijf rondjes.                                                             

Als hij klaar is begint hij te huilen. Ik trek hem naar me toe en hij legt zijn hoofd op mijn schouder. Nog wrijfend over zijn rug ga ik tegen de muur zitten en blijven we zo voor een tijdje zitten. Niall stopt maar niet met huilen en word ook niet iets minder. 'He. Wat is er nou?' Vraag ik zachtje en pak hem bij zijn schouders zodat ik hem kan aan kijken. Ik veeg Niall's tranen weg en kijk hem in zijn rode ogen. ik voel even aan zijn voor hoofd en zucht. 'Je voelt je echt ziek, he?' Hij knikt en hangt binnen een seconde weer boven de wc, maar hij geeft niet over en dus sla ik mijn armen om hem heen en leg zijn hoof op mijn borst. Ik aai over zijn hoofd en merk dat hen Niall snel kalmeert. Ik kijk hem aan en zie dat zijn ogen gesloten zijn. Zou hij is slaap zijn gevallen? Ik blijf maar even door gaan tot k merk dat ik ook nog met me natte kleren op de grond zit in de badkamer. Niall moet ook maar naar bed voor dat hij nog een stijfe nek krijgt. Ik wil hem liever niet wakker maken. Als ik dat doe kan hij zo misschien niet meer slapen en slaap is zo te zien zeker iets wat hij nodig heeft. Met mijn arm onder zijn benen en met de ander steun geven onder zijn rug til ik hem op en het verbast me een beetje dat het zo makkelijk gaat, maar Niall is ook een beetje klein en dun voor zijn leeftijd vind ik zelf. Met moeite doe ik zijn kamer deur open en leg hem dan onder de dekens.

______________________________________________________________________________

En?? Wat vinden jullie?? :))

vute/coments/follow??

BAaay xxxx <3