Hoofdstuk 7 Een nieuwe start

153 14 0
                                    

AAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!! Ik heb een 10 voor dit freaking verhaal bij Nederlands en een 8 voor de SO. Daarom een hoofdstuk om het te vieren!! 

Rikkie P.O.V.

Met veel moeite rits ik mijn koffer dicht met de helft van me kleding. Ik heb of een kleine koffer of veelste veel kleding. Niet alleen neem ik me bagage mee, maar ook me kleine broertje. Of waarscheinlijk dan. Ik ga vragen aan me ouders. Ik ben heel erg nieuwsschierig naar hun reactie. Het maakte ze niks uit dat ik vertelde dat ik helemaal naar Londen zou gaan. Hoe zouden ze hier op reageren? 'Binnen.' Zeg ik waarneer er op de deur word geklopt. Mijn deur gaat open en ik zie mijn ouders voor me staan. 'We heb begrepen dat Niall ook mee wil.' Zegt mijn moeder met een strak gezicht. Mijn vader kijkt eerder serieus zoals altijd. 'Eh ja.' Ik dacht bij het begin. Oke ik heb overal scheit aan en ga weg! Maar nu weet ik niks te zeggen. Ja ik neem je zoon mee mam en dat komt omdat jij en pap hem geen aandacht geven!! Dat zou ik kunnen zeggen maar of dat de waarheid is weet ik niet. Mijn moeder knikt alleen. 'Ik vind het goed.' Zeg ik zeker, niet dat ik dat ben. Mijn moeder trekt een wenkbrouw op van verbaszing. Ja ik vind het zelf ook vreemd van mezelf. 'Oke we vinden het goed.' Zegt mijn vader. 'Verrassend.' Mompel ik zachtjes.  'Niall is klaar jullie kunnen gaan.' Zegt mijn oh zo lieve mamie en ze gaat een stukje aan de kant zodat ik er langs kan. 

Als ik beneden ben zie ik Niall al staan. 'Oke ben je klaar?' Vraag ik nog en hij knikt. 'Eh Niall weet je het zeker?' Vraagt mijn moeder nog die ook beneden is. 'Ja.' Zegt Niall en als je goed zou kijken kon je een snelle glimlach op mijn gezicht zien. 

Het huis uit lopen was niet moeilijk, maar aan de andere kant wil ik teruch en schreeuwen wat ik van me ouders vind alleen dat ga ik niet doen. Het ergste is is dat ik vrantwoordelijk ben voor een 13 jarig kind. We zitten nu in de trein. Op naar Londen. Tuurlijk nog eens af stappen en uit eindelijk met de bus naar mijn arptement. Ik zelf ben dood moe en ik zie Niall zit op zijn mobiel te spelen, maar zijn ogen kunnen elk moment dicht vallen. Ik blijf wakker. Als de trein stopt moet ik wel weten waar. Ik pak voorzichtig de mobiel uit Niall's handen en krijg meteen en verward gezicht teruch. 'Ga maar slapen.' Zeg ik rustig. Straks heb ik nog een sagarein achter me kont aan lopen. Hij zucht, doet zijn capushon op en laat zijn hoofd op het raam rusten. 

*1 WEEK LATER!*

Met een trots gezicht kijk ik naar de woonkamer die best leuk is ingericht. Op de nieuwe bank zie ik Niall liggen slapen. Ik pak een dunne deken uit het mandje naast de bank en leg hem over Niall lichaam. Ik zelf loop naar me kleine, maar ook fijne keuken. Het is hier niet te klein voor twee en is ook dichtbij de school waar Niall naar toe gaat en mijn goed betaalde baan. Win win toch? Terwijl ik het avond eten maak hoor ik wat geluiden achter. Het is Niall. Wie anders? 'Wat maak je?' Hoor ik vaag, maar nog wel verstaan baar. Ik zelf weet het ook niet. Ik deed maar wat en zie dat ik witte smurrie warm aan het maken ben. Ik neem een klein hapje en proef dat ik waarscheinlijk een pot zoud er heb in geaan met wat water ofzo. 'Eh kip.' Zeg ik terwijl ik die troep in de prullebak gooi en opzoek ga naar kip in de ijskast.

Oke het werd popcorn, maar we hadden toch al stevig gelunched dus mij maakt het niet uit. Hopelijk Niall ook niet want al zou ik willen koken. Wat ik niet wil. Zou dat toch niet lukken want het is laat en we moeten allebij morgen er vroeg uit. 'Heb je zin in morgen?' Vraag ik zomaar. Ik werd de stilte dus wel heel erg zat. Ik kijk Niall aangezien hij even niks zei. Hij knikt en ik doe het zelfde. Hopelijk snapt hij het dat ik er mee bedoel dat ik daar blij om ben. Ik kijk verward naar de tv en ik voel dat Niall dat ook bij mij doet. Of hij hoorde mijn gedachtes en vond het net zo vreemd als ik of ik moet wel een heel raar gezicht trekken. 

 _____________________________________________________________________________

Ach en sorry voor dit stomme korte hoofdstuk schatjes!! Maar ik hoop wel dat jullie het leuk vonden :) xxxxx Horan's ketchup <3

My little Brother (Dutch N.H.) slow updait'sWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu