My little Brother (Dutch N.H.) slow updait's

THE END

als ik heel eerlijk ben vind ik dit echt een slecht verhaal :')

Ze zeggen dat je vrij bent om alles in je verhaal te stoppen, ondanks het feit het onrealistisch is. Maar in dit verhaal heb ik nooit de lezer laten denken dat die een totaal andere wereld is, met een andere maatschaapij. Het volgensmij ONMOGELIJK voor en 18 jarige om zomaar een appartement te kunnen huren en dan ook nog voor een kind gaan zorgen. 1: Je moet lang wachten tot je hem hebt (2 of 3 jaar ofzo). 2: Ze zit op de ''universieteit'' op haar 18e wat niet kan want ze moet nog naar mbo/hbo (of in Engeland/Ierland College. Om het maar ff zo te zeggen.) 

Ik kan zo nog een tijdje door gaan...

In iedergeval. Ik wil wel een einde geven aan dit verhaal. Ik had veel ideeën en ik vond om heel eerlijk te zijn geen van ze daadwerkelijk echt goed. maar dat komt gewoon door het verhaal zelf. :/ 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Niall is terug naar Ierland. Rikkie heeft hem al een paar maanden niet meer gezien. Ze is te druk met studeren en haar baan. Het is bijna kerstmis en ze zal hem en haar moeder gauw zien. Ze wist niet zo goed wat  ze er van moest vinden om hun weer te zien. De band tussen Rikkie en haar moedeer is nog niet genezen. Rikkie heeft geen woede en haat meer voor Niiall, maar ze mist hem ook niet. Toen ze  wat voor een gevoelens ze had voor haar gezin schok ze van haar zelf. Ze heeft haar zelf helemaal toegelaten om veel te haat te hebben op haar ouders en Nial dat zelfs nu het ''goed'' gaat. ze nog steeds niet een fijn gevoel van hun krijgt. 

Rikkie voelde zich ook voor een tijdje eenzaam, maar haar moeder bellen vond ze geen optie. Voordat er depressie aankwam, kwam ze een jongen tegen. Ze had niet haar thuis situatie verteld, aangezien ze dat achter haar wou laten en een nieuwe start wou maken. Hoe lief en zorgzaam hij ook maar lijken, hij had Rikkie wel bedrogen met een ander meisje. 

Dat is wanneer alles uit de hand liep. Rikkie verloor veel geld aan alcohol en besteedde haar dagen alleen nog maar binneen in haar kamer. Ze at amper nog wat eten en als ze wat at was het een beetje snoep.

Haar moeder  belde Rikkie een paar keer, maar kreeg door de situatie geen antwoord. Uit bezorgdheid besloot ze naar Rikkie toe te gaan. Ze vond haar dochter koud, mager en vies op de bank. Rikkie had geen idee wat er allemaal was opgebouwd in haar lichaam. 

Haar moeder had Rikkie uiteindelijk naar een kliniek gestuurd, hopen dat het haar verslaving zou stoppen. Rikkie had nog amper energie. De kliniek had ook een slecht gevoel over Rikkie en hadden haar uiteindelijk naar het ziekehuis gestuurd.

Een paar dagen laater kreeg Rikkie het nieuws dat ze net zoals haar oudere broer,  leukemie had. Rikkie had al lang haar vechtlust verloren, maar dit nieuws maakte haar kapot. Ze was fysiek en emotioneel erg zwak en gaf het al snel op...

-------------------------------------------------------------

The end

-------------------------------------------------------------