My little Brother (Dutch N.H.) slow updait's

Hoofdstuk 10: Opbouwende stres

oooh ja. Een late updaite ik weet het maar ik heb allerlij dngen achter de rug enzo en tja  vandaar deze late updait gelukkig het is vakantie. geen gezeur aan me hoofd en dus kon ik lekker gaan schrijven!! hope you like it XX   

Rikkie P.O.V

Met een pen in mijn hand tikkend op de tafel zit ik met m'n boeken. Ik heb hier totaal geen zin in, maar ik kan niet anders! Ik kijk op de klok nog altijd een uur tot ik naar m'n werk moet. Ik heb daar toch meer zin in dat dan dit. Niall is ook nog steeds niet thuis en het is al 5 uur s'avonds. Als ik dat besef tik ik nog harder met mijn pen op tafel tot die opdenduur van mijn fingers glipt en op de grond valt. Met een kreunend geluid mijn mond verlaat buk ik en pak de pen op. Als ik wer recht op zit hoor ik de deur open en dicht gaan. Met fronsende wenkbrouwen kijk ik to hoe Niall strompelend langs loopt. 'Gaat het?' Vraag ik en hij scrikt op en kijkt me aan. Even is het stil . Er gebeurd helemaal niets, mar het ziet er naar uit alof Niall nog een antwoord zoekt. Uiteindelijk knikt hij en zonder nog iets te zeggen loop hij richting zijn kamer. Een zucht verlaat mijn mond. Van opluchting, maar ook zware iritatie. Waarom kan hij niet presies vertellen wat er is. Want als het goed zou gaan dat zou hij dat gewoon op een dood normale manier zeggen! Ik sta op en loop  ustig richting Niall's kamer en doe de deur langzaam open zonder te kloppen. Ik zie hem op bed liggen, op zijn buik met een peinlijk gezicht. 'He. Gaat het echt wel goed?' Vraag ik nogmaals en ik ga op mijn knieén op de grond zitten en aai over zijn rug. Hij moet er een beetje van kreunen en verbergt z'n gezicht in de kussen. Ik trek meteen mijn hand teruch en breng hem naar zijn hoofd. Nu ben ik gewoon te nieuwsschierig. 'Niall wat is er?' Vraag ik nu met een was strengere toon dan net. 'Niks.' Zegt Niall een beetje geiriteerd. Wat me een beetje doet verbazen. Klein beetje. Ik zucht. 'Waarom kijk je dan zo moeilijk?' Vraag ik door. 'Ik had een vermeoiende dag oke?' Ik pers mijn lippen op elkaar en knik maar. 'Ik ga zo weg lukt het alleen?' 'Ja.' Zucht Niall en ik knik.

Na een paar uur te hebben gewerkt ben ik meteen naar huis gegaan. Ik voelde me ook niet zo lekker, daardoor had ik een paar glazen omgevallen tijdens het serveren. Ik doe de deur open en stap mijn apartement binnen. Het is stiller dan ik had verwacht en volgensmij is Niall nog steeds in zijn kamer. Ik laat mijn tas van mijn schouder op de grond vallen. Ik loop stilletjes naar Niall zijn kamer en doe de deur open. Ik zie hem nog steeds liggen op de zelfde houding als toen ik weg ging. Ik zie dat hij slaapt en ik loop zachtjes naar hem toe. 'Niall'.'Fluister ik. Hij beweegt niet of geeft een reactie. Ik zucht en schud hem zachtjes wakker. Zijn ogen knipperen en ik hoor hem zuchten. 'Niall heb je de hele tijd hier gelegen?' Vraag ik zachtjes. Het is alsof hij te moe is om mijn vragen te beantwoorden. Hij blijft liggen en zijn lichaam gaat rustig op en neer. Ik zie wat vlekken op de achter kant van zijn shirt. Ik leg mijn vingers er op en kijk naar Niall's gezicht. Hij merkt het niet, maar als ik over zijn begin te strelen hoor ik dat het hem pijn doet. 'Niall, wat is er nou? Wat is er gebeurd dat je zo laat was vandaag en dat je zo last hebt aan je rug?!' Vraag ik met een strenge toon. 'Rikkie, laat me gewoon met rust oke?!''Roept Niall. Ik frons. Hij schreeuwt bijna nooit en hiij heeft nog nooit tegen mij nou echt geschreeuwt. Ik loop met een diepe zucht de kamer uit en loop door naar de woon kamer. Ik laat me zelf op de bank vallen en laat mijn ogen langzaam dicht zakken.

__________________________________________________________________________________

Kort stukje!! ik weet het :/ Maar ik hoop dat jullie dit kort mieserig stukje leuk vonden. BAI BAI XXXXXXX

PS: MERRY X-MAS XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX ketchup