Yüksek topuklarını kurallarıyla inşa eden, buzdan bir şatonun içinde yaşayan, ketum ve de cesur bir kadın;
Alin Aygen.
Attığı her bir adımdaki ahengi, güzelliği ve cesareti bakanı tekrar bakma isteği ile yakarken duruşundaki öz güven ve soğuklukla k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sadece birbirlerinin gözlerinin içine baktılar. Kadın anlamaya, adam anlatmaya çalışır gibi... “Neden?” diye sordu Alin solgun bir sesle. Bu soruyu kendisine sormaktan yorulmuştu. “Neden her şeyi… O geceyi… Ardımda bırakıp devam etmeme izin vermiyorsun?” Adamın bakışları ciddileşmişti. Bu, Alin’in çok nadir karşılaştığı zamanlardandı. Adamın göz bebekleri genişlemiş, büyüyen siyah noktalarla bal rengi kuytulara sıkışmıştı. Kehribar misali koyulaşmıştı. “Ben devam edemiyorsam…” diyen adam kadının çenesine dokunmuştu incitmekten korkarcasına hafifçe. “Sen neden edesin?”
