Yüksek topuklarını kurallarıyla inşa eden, buzdan bir şatonun içinde yaşayan, ketum ve de cesur bir kadın;
Alin Aygen.
Attığı her bir adımdaki ahengi, güzelliği ve cesareti bakanı tekrar bakma isteği ile yakarken duruşundaki öz güven ve soğuklukla k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“Kırmızı Başlıklı Kız masalı çoktan yaşandı, anlatıldı ve bitti. Benim aklımda başka masallar var.” Cüretkârdı. Kesinlikle öyleydi! Ama başka bir şey daha vardı Alin’in sezdiği. Henüz anlayamıyordu ama adama ayak uydurmayı seçti. İnatla ona biraz daha yaklaştı. “Dinlemek isterim,” derken müziğin seviyesi yeterince yüksek değilmiş gibi coşku dolu çığlık ve kahkaha sesleriyle müziğin ritmi birkaç kat daha arttı. Bununla birlikte Alin’in gülümsemesi de genişlemiş ve tek kaşı durumun tutarsızlığını belli eder gibi kalkmıştı. “Ama pek de masal dinlenecek bir ortama davet etmemişsin beni.” Adam, dediklerini zerre üzerine alınmamış görünüyordu. “Çünkü buraya masal dinlemen için gelmedik,” dedi önce. Bin bir imayla dolu bakışlarını da kadının maviliklerinden çekmiyordu. “Buraya bir masalı yaşamaya geldik.”
