Nagising ako ng maramdaman kong may nakatingin sakin. Agad kong nilibot ng tingin ang pligid at dun ko lang napagtanto na nasa restaurant pa rin ako ni Kuya Tan.
Wala namang tao maliban sa mga nagtatrabaho dito at kumakain sa dalawang table na yun. Ng payuko na sana ako dun ko lang napansin ang isang costumer na palabas dito. Napailing nalang ako at tumayo dala ang libro ko.
"Asan kaya si Tan?" Pabulong na tanong sa sarili ko. "Siguro nasa kusina, saan pa ba?" Sagot ko lang rin naman sa sarili kong tanong.
"Para kang baliw, Dan tss" I mumbled to myself.
Agad akong umakyat sa taas at dumiritso saa banyo maligo.
Pagkatapos ng kalahating oras ay bumalik rin ako sa baba.
So, ganito bali ang bahay namin. Sa baba ay ang resto ni Kuya. Yeah ni KUYA. Sa kanya yun. Simula kasi noong araw na yun ay nagsikap na siya ayan ang yabang ng kumag may resto lang na sarili -_-.
Tapos bali sa taas naman eh ang bahay kung baga namin. May apat na kwarto. May terrace din. Basta malaki siya.
Agad akong dumiretso sa kusina at di ako nagkamali. Nandito nga si Kuya.
Agad kong sinuot ang apron ko na nakasabit sa gilid. Yeah may sarili akong apron ;)
"Anong ginagawa mo ^_~?" Nakataas pa ang isang kilay nito.
"Bakla talaga" I mumbled to myself.
"Narinig ko yun, Dan -_-" pagbibigay alam niya sakin.
"Congrats, Tan. Di ka bingi -_-" sarcastic kong sabi. "Tutulong ako gumawa ng dinner natin." pagbibigay alam ko habang naghihiwa na rin ng mga ingredients.
"Bakit?" takang tanong nito.
"Feel ko lang, Tan. Don't worry ngayon lang to ulit." sagot ko rito.
Di na siya muling umimik pa, at ako na ang magsasabi, nakakapanibago yun. More on kasi magtatalak to na mali ang pagkahiwa ko, ganito at ganyan. Pero ngayon tahimik lang siya. Tiningnan ko siya, at seryoso ang mukha niya. Busit. Sa lahat ng ayaw ko eeh yung ganito siya. Parang di siya ang Tan na kilala ko -_-.
"Zup, Tan?" Tanong ko dito.
"Ha?" wala sa sariling tugon niya sa akin.
"Your spacing out,Tan. Anong problema?" seryosong tanong ko.
"............." walang sagot, nakatulala lang sa akin.
"Ala----" di ko na natapos ang sasabihin ko ng magsalita siya.
"Wala. Ang tagal na rin kasi simula ng tinulungan mo akong gumawa ng dinner natin." sabi niya.
"Whe?" aminado akong makulit ako pagdating sa kanya. Hindi ako tsismosa o ano man. Sadyang concern lang ako sa kanya.
"Oo nga. Wag makulita, Dan" he answered me while smiling.
"Okay sabi mo eeh." sabi ko dito. "Sa labas na ako, Kuya. Patapos ka na rin naman eeh." I continued as I walked to the door.
"asdfghjkl ko yun zxcvbnm." ha? ano sabi niya? Ang hina eeh. Pabulong kasi. Parang ayaw iparinig sakin.
Before I get out to that room, I gave him a one last look to confirm what he says, but he's doing our dinner, facing his back at mine.
"Wag nalang. Wala yun" I convinced myself as I stepped out the door.
~~~
sorry sa typos at wrong grammar
