√ 𝒋𝒐𝒘𝒂𝒊𝒏 𝒌𝒊𝒕𝒂 | 𝑙𝑒𝑒 𝑚𝑎𝑟𝑘

16.

narration

Yvy's

Nang makita ko sa labas ng pinto si Mark ay agad na 'kong lumabas para salubungin siya. Nginitian niya 'ko kaya ngumiti na din ako.

Ayoko namang maging bastos 'noh? Dzuh.

Joke hehehehehe

Nakakahawa kaya ngiti nya hehehehe petengene nemen eh negteteksel eke key jaemin.

Charot. Nagtaksil talaga 'ko.

"Uy," bumalik ako sa wisyo nang magsalita si Mark. "Tulala ka d'yan, may problema ba?" saad niya tsaka ako inakbayan.

Puta, ikaw 'yung problema Mark.

Ilang beses kong pinigilan 'yung feelings ko para sayo pero anong ginagawa mo? Pinapaasa ako lalo.

Hindi naman siguro ako mai-inlove sakaniya, kung hindi siya nag-bigay ng motibo, right?

11 months na din simula nung nagkakilala kami. Alam kong mabilis, pero 'pag naramdaman mong siya na para sayo, mahuhulog ka nalang bigla. Pero hindi naman gano'n ang nangyare sa 'kin. Ilang beses kong pinigilan 'yung feelings ko for him kasi ayokong masayang 'yung friendship.

"Wala naman." sagot ko nalang. Nakita ko siyang tumango.

Nagring ang phone ko, hudyat na may tumatawag. It's Cassie.

"Sagutin ko lang 'to, Mark." pagpapaalam ko.

"Hello?"

"He's back."

"What do you mean?"

"That jerk."

"Huh?"

"Hindi mo ba talaga maalala? 'Yung gagitong 'yun!" Wait, what? "At ang mas nakakainis, nandito na din si Divea!"

"ANO?"

"Yes! Jusko, be ready. Alam kong alam mong dito din siya maga-aral. Kaya wala nang dahilan para magulat pa. Pero kasi may problema pa.."

"Ano naman 'yun?"

"Divea is.."

"What?"

"Divea is Mark's ex girlfriend. At alam mong malandi 'yon, babalik 'yon kasi may dahilan."

She's right. Babawiin niya na ba si Mark? 'Wag naman sana, hindi ko kakayanin.

"E-eh ano naman ngayon k-kung e-ex niya?"

"Hindi ka man lang naapektuhan? Akala ko ba marupok ka. Pero ugh! Bahala na. Ito lang masasabi ko sa 'yo, oras na mabawi na niya si Mark, 'wag na 'wag kang magdadrama!"

"At bakit naman ako magdadrama? WALA NGA AKONG KARAPATAN DIBA. KUNG MAGDADRAMA MAN AKO EH DAHIL 'YON MAGKAIBIGAN KAMI!"

"OH BAKET KA SUMISIGAW?!"

"Bahala ka sa buhay mo."

I clicked the 'end call' button.

"Bakit ka nasigaw? May bad news?" tanong ni Mark at iniabot sa 'kin 'yung binili niyang Milktea.

"A-ah, ano kasi.." sabihin ko ba? Kailangan niya din naman kasing malaman, at alam ko namang malalaman at malalaman niya din.

"Wh-"

"MARK LEE!" Napatingin kami sa sumigaw. Sila Taeil-oppa. Ba't wala si Taeyong?

"Ang ingay mo!"

"May kailangan kang malaman!" si Jaehyun.

Fuck.

"She's back."

Hindi nagsalita si Mark and so am I.

Hindi pa siya nakakamove on, nararamdaman ko.

"Bruh.. do you still love her?" Tanong ni Jungwoo. Tumahimik kaming lahat. Nanatili naman akong nakayuko dahil naguunahan ng tumulo ang mga luha ko.

Ngayon, sagot nalang niya ang iniintay ko. Iniintay namin. At sa sagot na 'yon, do'n ako umaasa.

"I do."

And that's it! That hit me.

Agad kong kinuha ang phone ko sa bulsa at nagdial nang kung sino doon.

"H-hello Cassie? Ah. Sige, papunta na 'ko d'yan. Wait for me."

"Huh? Cassie? Hey, it's-"

"Guys mauna na 'ko ah? Bye!"

Why am I crying? Putangina.

Tumakbo ako papunta sa rooftop. Napansin ko din ang phone ko na nagba-vibrate. Tumatawag si Taeyong. I didn't answer his calls. Maya-maya pa ay nakatanggap ako ng message sakaniya.

Taeyong:

Where are you?

Me:

Rooftop.

Ayoko man ay kailangan ko paren ng mapagsasabihan ng problema. Hindi naman ako gano'n kalakas para sarilinin nalang 'to.

Akala ko, ayun na. But nah. Wala akong pag-asa. Sino ba namn kasing tanga ang maiinlove sa sarili niyang kaibigan? Syempre ako. Pwede ring ikaw.