SALGIN

Yeni başlıyoruz

Sırası camın yanında olanlar Kenan Hoca'dan gizlice dışarıda yaşananları izlemeye devam ediyordu.Bizde meraklı gözlerle onları izliyorduk.Bizimkiler korkulu gözlerle Kenan Hoca'ya hocam lütfen dışarı bakın dediler.Kenan Hoca dışarı baktıktan hemen sonra herkes burda kalsın diyip sınıftan çıkarak koşmaya başladı.Ardından tüm sınıf cama yöneldi.HASSİKTİR... Dışarıda ki şey de neydi öyle ?

Dışarıda gezen insan değil yaratıktı.O haberlerde çıkan salgın haberi Türkiye'ye kadar gelmişti.Belli etmiyodum ama çok fazla korkuyodum.Tüm sınıf telaşa kapıldık.Tam o anda Kenan Hoca geldi beklememiz gerektiğini,servislerimiz gelince evlerimize bırakılcağımızı söyledi.Bir Pazartesi daha ne kadar kötü geçebilirdi ki?

Çok geçmeden olay yerine polisler geldi o salgın bulaşmış adama kurşun sıkıyolardı ama işlemiyordu.İçimden amınakoyim noluyo bu Dünyaya diye mırıldandım.En sonunda polisin kafaya sıktığı kurşun o yaratığı etkisiz hale getirdi.Tüm sınıf rahatlamıştı.

Servislerimiz gelmişti.Öğrenciler okuldan aceleyle çıkıp servislere bindirilmişti.Eve dönerken yine aynı yere oturmuştum.Yeşim arkasına dönüp acaba o bahçedeki neydi diye sordu.Bi kelime bile edemedim dona kalmıştım resmen.Ardından bana heey konuşucakmısın ? dedi.Ha pardon özür dilerim dedim.Ardından dışarıdaki varlığın büyük ihtimal salgın yüzünden olabileceğini anlattım.Çok korktuğunu söyledi.Ben ise mal gibi korkmana gerek yok ben burdayım dedim.O ise gülümseyip önüne döndü.Ben gerizekalıyım kıza resmen ilanı aşk ettim.Her neyse şuan problem bu değil diye düşünürken mahallemize vardık...

Mahalledeki tüm insanlar sanki yok olup gitmişti.Hani ölü kasabalar olur ya bizim ki Türk Versiyonu ölü mahalle olmuştu.Korka korka yürürken eve vardım.Eve girdiğimde ev de bomboştu.Masanın üstünde bir not vardı.Buradan kaçtıklarını yakın zaman da beni bulacakları yazılıydı.Sinirden aileme saydırmaya başlamıştım.

Artık ben de burda kalamazdım.Hemen çantamdan kitapları boşalttım.Dolabı açıp sevdiğim yiyecekleri çantama doldurdum.Ardından odama gidip kıyafetlerimi koymaya başladım.Çalışma masamın üzerinde silah vardı.Büyük ihtimal babam bırakmıştı.O kadar korkmama rağmen silahı görünce gülümsedim.Bandanamı taktım ağzıma.Elimde silahla gerçekten çok şekil olmuştum.Kendimi bi an Jason Statham gibi hissettim.Böyle düşünmek korkumu yenmeme yetiyodu.Artık herşey yeni başlıyordu benim için.İnsanlığın sonu gelmişti.Yeni bir karakterim oluşmuştu bi anda.Sanki bi başkası olmuştum.Artık zaman gelmişti kapıyı açıp yeni bi Dünya'ya karşı dışarı çıktım.