الخامسة و العشرون (الحلقة الاخيرة)
معشوقتي المجنونة
للكاتبة بوسي محمود
اول ما نزلت شافت عربيه كبيره هامر و تكلم نفسها / ايه حكاية العربية دي اللى ورايا في كل مكان ديه و باب العربيه اتفتح و نايا لقت نفسها جوه العربية
نايا / اوعى سيب ايدى انت مين و عايز منى ايه
/ انا اللى عمرك هيخلص ع ايده
نايا / يامى خوفت و انت بقى عزرائيل ، بس ما اتوقعش ملك يبقى شكله وحش اوووى كده و ضربته ب الراس
/ اه
و لسه هيضربها اللى قدام سيبها للامير ابو عدنان يتصرف معاها
نايا / لا انا كده خفت اكتر ، انتو مين يا شوية متخلفين و عايزين منى ايه
/ هتعرفى كل حاجه لما نوصل
نايا / ههههه لا شكلك طيب اووى و الله طيب و انت فاكر انا هستنى معاكم لحد ما نوصل و قامت بسرعه و ضربت اللى جنبها في بطنه و اللى قدام بالراس في مناخيره و اللى بيسوق خنقته بأيدها
اللى جنبها مسكها بسرعه و فضل يضرب راسها في الكرسي لحد ما داخت و وقعت
اللى ورا / ايه البيت دي ، دي مفترسه
اللى قدام / خلاص كفايه سيبها الامير عايزها سليمه
و ربطوها لحد ما وصلت شدوها و نزلوها فاقت وفضلت ترفص كتير و دخلوها عند ابو عدنان و رموها في الارض
الاول / البنت اهي يا شيخنا
الامير / انتم مابتعرفوش تتعاملو مع ستات خالص ايه الجهل ده حد يربط انثى رقيقه كده و قرب منها نايا تفت عليه
الاول / نسيت اقولك انها لسانها طويل
الامير قرب اكتر و حط ايده ع شعرها / طويل نقطعه و نستمتع بالباقى
نايا ضربته بالراس
الثانى / اه و نسينا نقولك انها شرسه
الامير يمسكها من شعرها بعصبيه / مش عليا ، انا الامير ولا عاش ولا كان اللى يكسرلى كلمه
نايا / امير ع نفسك يا بابا ما تفكنى كده و جيب من الاخر انت عايز ايه منى يا عم الامور بدقن ابو لهب دي
الامير / اقولك يا حلويات عايز منك ايه ، انا عرفت انك مخطوبه ل ظابط اسموووووو مهيمن
نايا / و انت مال اهلك ب اسيادك
الامير / لسانك طويل اه بس عجبتينى و بدل ما كنت هقتلك و ابعتك ليه ، انا هضيفك ل نسوانى
نايا / ااااه انت عايز تنتقم من مهيمن فيا
الامير / بالظبط كده يا حلويات
نايا / و ياترى يا عم الشيخ نسوانك دول كام و احده