Bir Müslümanın Hisleri

Bölüm 4 - Gizli Araştırmalar

Faruk'tan fuara gelen okulların listesini istememin üstünden 10 dakika geçmiş ve Aliyle ben biraz sakinleşip listeyi incelemeye başlamıştık.

  Yaz tatiline çok az kalması ve çoğu öğrencinin tatile erken girmesi nedeniyle fuara çok fazla okul katılmamıştı. Ve katılanlar arasında da sadece bir imam hatip lisesi vardı. Listede tek  imam hatip ismi görünce sevinmiştim ama yaptığımız saçmaydi.

  "Ali güzel.  Tek okul ismi var elimizde.  Şimdi ne yapacağız?  Okullara gidip, sınıfları basıp onca kızın arasından mı bulacağız?"

"Sınıfları basmak fena fikir değil aslında.  Ama erkek olduğumuz için bizi almayabilirler. O kadar ballısın ki kardeşim. Kader sizi bir araya getirmek için türlü oyunlar oynuyor. "

Ali yine laf kalabalığı yapmaya başlamıştı.

Gözlerimi devirerek "Ali sadede gel."

"Neyseki  listedeki  imam hatip lisesinde okuyan kuzenim var. Bu sene lise birdi. Tercih yaparken banada danışmiştı. Onun için bu okula gittiğini biliyorum.  Ona söyleriz adresini veya telefon numarasını bulur. Ama önce kızın adı lazım. "  Ali bunları söylerken aklıma bir soru takılmıştı.

"Kuzenin kız mı erkek mi?"

"Kız kız. Sorun yok. "  Ali bıyık altından gülmeye başladı. 

"Bakıyorum kıskanmaya başladın?"  eline koz geçti ya illa kullanacaktı. Hem kıskanmak denemezdi. Sonuçta kızla daha ben konuşmamışım. Bırak konuşmayı,  konuşacak mesafeye gelmemişim, elin adamını ona o kadar yaklaştırmazdım.  Gerçi lise bire gidiyormuş,  çocuk sayılırdı ama ergendi sonuçta. Herbir halttan haberi vardır o gerizekalının. Allah'ım olmayan ergen bir çocuk sinirlerimi bozuyordu. İyi değilim ben.

  "Ne kıskanması? Sadece.." düşünüyordum ama cevap bulamıyordum.

"Sadece ne?"

  Gerçekten. .. Sadece neydi? Cidden kıskanıyor muydum lan acaba?

"Ali uzatma işine bak."  diye tersledim onu.

Ali hemen listeye döndü.  "Bencede işimize bakalım. Yengenin adresini hemen bulmamız lazım. Ben seni daha fazla çekemem. Bulamadıkça agresifleşiyorsun sen. Değişmeye başladın."  hakikaten değişiyor muydum ben? 

   Ruh halimin değişimi davranışlarıma da yansımaya başlamıştı. Kahve gözlü imam hatipli  kız benden metrelerce uzakta olmasına rağmen beni değiştiriyordu. Beni yemekten ve uykumdan vazgeçirdiğinin farkında bile değildi. Sırf onun için insanlara sinirlendiğimden haberi bile yoktu. 

  "Bize isim lazım. Onun içinde okula gidip fuar gezisine katılanların listesini almalıyız."  Ali düşüncelerimi bölmüstü. İsim işimize yaramazdı.

  "İsim listesinden onun adını nasıl bulacağız?  Fotoğraf lazım bize. Kuzenin büyük ihtimalle okulda onu daha önce görmüştür. Fotoğrafı görünce de hemen tanır." Ali söylediklerime karşı

"Dahice. Ama asıl fotoğrafı nasıl bulacağız? Daha adını bilmiyorken?"

Adı demişken.  Adı neydi acaba?  Peki ya soyadı?  Gerçi soyadı yakında değişecekti ama. Peki yaşı kaçtı. Bunları düşünürken bir anda aklıma kameralar geldi. Güvenlik kameraları.

"Ali, oğlum güvenlik kamerası kayıtlarında görüntüsü vardır. Ordan alır,  çıktı yapar, kuzenine gösteririz."

Ali koluma bir yumruk attıktan sonra

"Hay aklınla bin yaşa. Hemen gidip görüntüleri isteyelim." diyiverdi.

Bir saniye. Ne deyipte isteyecektik görüntüleri?  Kimden isteyecektik? Elin adamından onun fotoğrafını mı isteyecektik? Olmaz öyle şey! 

"Oğlum saçmalama!  Elin adamından görüntü mörüntü istemem ben. Biz alacağız görüntüleri! " 

Evet bunu yapacaktık! Ama nasıl? 

Arkadaşlar Selamün aleyküm. . Yoruum istiyorum :)  Ve tabiki vote :)