• The Monster Under My Bed Π Kim Namjoon •

†1†

Korkunçlu hikaye zamanı, bebeleri pistten alalım ehehe (pek de korkunç değil bence ama neyse xjldkcldj)

4 bölümlük kısa bir hikaye olacak, umarım beğenirsiniz~

08.07.2020
01:35

***

Sıkıcı bir günün ardından eve gelmiş, odama kapanmıştım. Anlaşılan annem ve babam bugün de işten geç geleceklerdi.

Odamı havalandırmak için camı açtım ve dışarıya baktım. Hava kararıyordu. Bir aydır oturduğumuz bu evin manzarası, eski evimizin manzarasından daha güzeldi.

Birden bire yine o sesi duymaya başladım.

Alt kattan gelen, bir tür tırmalama ya da kazma sesi. Sanki birileri duvarları tırmalıyordu. Kulaklarımın refahını bozup içime ürperti veren bu ses yaklaşık iki haftadır devam ediyordu. Sadece birkaç dakika sürüyor, sonra susuyordu. Tuhaf olan diğer bir durum da, bu seslerin yalnızca annem ve babam evde yokken çıkmasıydı. Babama bodrumu kontrol etmesi gerektiğini söylemiştim ve o da etmişti, ama hiçbir şey bulamamıştı.

Derin bir nefes verip başımı sağa sola salladım. Stresli okul hayatımın bir yan etkisi olabilir miydi? Yoksa cidden bu evde bir boklar mı dönüyordu?

Daha önce bu evin ruhlu olduğuna dair dedikodular duymuştuk aslında. Ama ben de ailem de böyle şeylere inanmazdık. Ev güzeldi ve tam bize göreydi, taşınmamak için bir sebebimiz yoktu. Ama bu aralar o sebep ortaya çıkacakmış gibi korkunç bir hisse kapılıyordum.

Tırmalama sesi sustu. Tekrar başlayacaksa bile onu duymamaya kararlıydım. Kulaklıklarımı takıp telefonumdan bir şarkı açtım ve yatağıma uzandım. Çok geçmeden uykum gelmişti bile.

Uyandım. Esneyerek telefonu kaldırıp saate baktım, gecenin ikisiydi. Uyurken kulaklıklarım kulağımdan çıkmış, yastığın bir taraflarına kaçmıştı. Penceremden içeriye girmesi gereken sokak lambasının ışığını göremeyince kaşlarımı çattım. Her yer kapkaranlıktı. Diğer evlerin ışıkları da yanmıyordu. Sanırım mahallede elektirikler kesilmişti. Acaba annem ve babam eve gelmiş miydi? Ama gelmiş olsalardı mutlaka beni yemek için uyandırırlardı. Yine hastanede nöbete kalmış olmalıydılar.

"Hey."

Duyduğum boğuk, kalın ve ürpertici ses, iliklerime kadar donmama sebep oldu. Hayaldi. Duyduğun şey sadece bir hayaldi.

Derin bir nefes alıp, kendimi bunun gerçek olmadığına ikna etmek üzereydim ki o sesi yine duydum.

"Hey, sen."

Aman Tanrım.

Ses yatağımın altından geliyordu.

Battaniyeyi boynuma kadar çektim, korkuyla titreyen bedenimi zaptetmeye çalışıyordum.

"Kimsin sen?" dedim güçsüz bir sesle.

"Ben senin yatağının altındaki canavarım."

***

Bu hikayeyi yazmama vesile olan videoyu şöyle bırakıyorum :3