stars ♧ min yoongi semi-au [ UNDER EDITING ]

stars ; six - night escapades

Natapos na ang recording namin ng songs namin for the new album dahil maiiksi lang naman ang mga kanta at mabilis lang makapick up ang members ko.

Ang poproblemahin nalang namin nyan ay ang album namin na irerelease early next year.

Gabing gabi na pero pinauna ko muna sila Talia na umuwi sa bahay namin ng Dreamcatchers. I stayed here in the studio para iedit yung sounds at mag-add ng additional na background music and voices.

I looked at my wristwatch at nakita na 9:50 pm na pala. 7:00 ko sila pinauwi. Late na rin pala.

I sighed, and then ipangpatuloy ay pag-eedit nung sounds.

Bigla namang may kumatok kaya naman pinause ko yung ginagawa ko at inalis ang headphones.

"Come in," I said, at nagbukas ang pinto. Niluwa ng pinto si Jimin na may naiiritang mukha. "O, napano ka?"

He approached me kaya naman tinaasan ko siya ng kilay.

"Wala. Bakit nagpagabi ka nanaman? Akala ko ba tapos na yung recording niyo? Gabi na, mag-isa ka lang dito. Hoy, hindi man kita totoong kapatid, pero nag-aalala ako sayo," sabi niya kaya naman I gave him a tired chuckle. Nakakapagod na din pala.

"Okay lang naman. I just added finishing touches. Baka masyadong plain yung songs para sa dreamers. They support us kaya naman ayaw naming bigyan sila ng trashy songs," sabi ko, at huminga siya ng malalim at nagcross ng arms in front of his chest.

"Bukas na yan. Magaling naman na kayo. There's never a dull moment in your tunes. Tara?" Sabi niya, at nagtaka naman ako. Saan?

"Saan?" I asked, at naggrin naman siya sa akin.

"May nakita akong carnival dun sa may dinaanan ko. Wanna go?" Sabi niya, and I grinned.

Jimin and I used to go to carnivals at night kapag pagod na pagod kami nung trainees palang kami. Para bang stress reliever namin to.

Tumayo na ako at inunahan siya sa labas kaya naman sinundan niya ako palabas. I ran through the halls of the Ross Ent. Building at tumawa nung nakita kong muntik siyang natisod para lang mahabol ako.

"Tawa ka dyan?" Tanong niya nung nahabol na niya ako.

Nasa harapan na kami ng building at napansin ko na wala siyang dalang kotse kaya naman I raised my brows at him.

"Yep. Tumakbo lang ako papunta dito. Inaaway nila ako sa dorm, e," sabi niya kaya naman tinawanan ko dahilan para simangutan niya ako.

"Sinisimangot mo dyan?" Sabi ko, and he smirked at me.

"Yoongi kasi. Inaagaw ka sakin," sabi niya, and then winked at me kaya naman tinawanan ko siya at pinalo. Landi talaga nito.

We were alright with talking about Yoongi jokingly na din naman na kasi nung araw na yun? Tumagos sa akin yung mga sinabi ni Jimin.

Pagkapasok ko dun sa dance practice room kung nasaan si Jimin ay bigla siyang natigil at isinara ang pinto. He furrowed his brows out of worry kaya naman nginitian ko siya.

"That reason again?" He asked, at hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako. Niyakap naman niya ako kaya niyakap ko din siya. He really is the best male friend I ever had in this whole shitty life.

"Yep. I'm sorry, Chim. Sabi ko nung araw na yun hinding hindi ko na iiyakan. Pero kasi bakit parang bumabalik?" Sabi ko, and I heard him heave out a tired sigh.

Humiwalay siya sa pagkakayakap at umupo against the mirror kaya naman he gestured for me to sit beside him.

"Charlene. Wag kang masasaktan sa sasabihin ko, a? Magpapakatotoo lang ako," sabi niya kaya naman tinanguan ko siya habang pinupunasan yung mga mata ko gamit yung binigay niyang panyo kanina.