stars ♧ min yoongi semi-au [ UNDER EDITING ]

stars ; twenty five - hanging out?

Bago ako bumaba ay tinignan ko muna kung ano ang suot ko. I was wearing a plain black shirt and black shorts. Nakasuot din ako ng combat boots and a grey coat.

Ayos lang naman yung suot ko lalo na sa coat dahil gabi na and malamig. Agad na akong naglakad pababa at nasa stairs na nang marinig ko yung Dreamcatchers na niluluto si Yoongi.

"So, Mr. Yoongi Mendez. Why are you here?" Tanong ni Talia. Sinilip ko naman kung sino ang nandun at nakita na si Hana ay wala na. Natulog na siguro nung nagbibihis ako.

"Ah. I am going to hang out with Charlene tonight. We have plans," sabi ni Yoongi, careful with his words.

"Plans? Does my appa know of those plans?" Sabi ni Marione, at nag-enjoy muna ako sa pinapanood ko. Bahala silang mag-usap dyan.

"Yep. We talked about it a few hours ago bago yung interview," sabi ni Yoongi, at tumango naman sila.

"And you are not her boyfriend? Am I correct?" Sabi ni Chisae, and I almost choked at their questions.

"No." Sabi ni Yoongi, at agad naman na nanggatong ulit si Marione.

"And you're gonna be, sooner in life, right?" Sabi ni Marione, at hindi naman nakapagsalita si Yoongi.

"Just make sure that you take care of our appa. Alright? Kung interesado ka man sa kanya, take good care of her. Hindi naman magsasabi sa amin yan kung may problema yan, e," sabi ni Chisae, at tumango siya.

After a few seconds of him and them not responding, naisipan ko na maglakad papunta sa kanila.

Napunta naman ang atensyon nila sa akin, and I raised my brows at them.

"Oh? Why are y'all looking at me?" I asked, at umiling naman sila.

Tumayo na sina Marione, Talia at Chisae. Pagtayo nila at pagdaan kay Yoongi ay nag-pat pa sila ng shoulder niya na parang protective na mga kapatid.

Once they were all upstairs, I smirked at him nung makatayo na siya. Tinaasan niya ako ng kilay and I shrugged. Naglakad na ako papunta sa front door at sinusundan naman niya ako.

His footsteps sounded heavy as he walked behind me. Nang makalabas na ako ay sinara na niya ang pinto. Naglakad kami sa madilim na daan, silence embracing the both of us.

Siguro nakakailang steps palang kami nung binilisan na niya ang paglakad niya at sumabay sa akin sa paglalakad.

I looked at him, at binigyan naman niya ako ng makahulugan na ngiti.

Hindi ko ba alam kung ano yung meron sa ngiti niya pero gustong gusto ko yong nakikita. Para bang ang sarap tignan at kahit buong taon ko pang tignan ay hindi ako magsasawa.

"Yah, nakikinig ka ba sa akin?" Sabi niya, kaya naman nagising na ako sa katotohanan. Huh? Nagsasalita siya?

"Aish. Hindi ko namalayan na nagsasalita ka pala. What was it again?" I asked, and he shook his head slowly bago inulit yung sinabi niya.

"I said, we will be going to a restaurant. I made a reservation," sabi niya, and I widened my eyes.

"Seryoso ka ba? Anong restaurant?" Sabi ko, not really expecting na nagpareserve pala siya.

"Ha. Five star restaurant. Ayaw naman kitang abalahin sa gabi kahit na alam kong pagod ka na tapos saan saan lang pala kita dadalhin," sabi niya, and I smiled. He really is thoughtful.

"Pero Yoongi. Tignan mo naman yung mga suot natin. Five star restaurant, you said?" Sabi ko, and he smirked at me.

"Hey, ano naman? Mukha tayong swag. Isa pa, anong aartehin nila? Billboard artists kaya to. And we can even buy the whole restaurant if we wanted to," sabi niya, smirking at me kaya naman I laughed at hinampas siya. "Ow!"