*ေျဖာင္း....
*ေျဖာင္း....
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ညသန္းေခါင္ခ်ိန္မွာ အခန္းထဲကေန ထြက္လာတဲ့ အသံက ဆက္တိုက္~~~
ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ကိုယ္ေပၚ က်ေရာက္လာတဲ့ ခါးပတ္ဒဏ္ေတြကို Kyung Soo အံႀကိတ္ကာ ခံစားေနရသည္...
တခ်က္က်ေရာက္လာတိုင္း နင့္ခနဲေနေအာင္ခံစားရသည္.... ဒဏ္ရာကလား?မဟုတ္ေပ
ရင္ဘတ္ထဲက မီးစႏွင့္ထိုးသလို စူးခနဲေနေအာင္ ~~~~
"ခု ခ်က္ခ်င္းထ Do Kyung Soo''
Daddy စကားအတိုင္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေပမဲ့ ေခြခနဲ က်သြားရသည္~~~
"Dad...Daddy အစ္ အ..အ...''
လည္ပင္းက အက်ႌစကိုတင္းေနေအာင္ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဆြဲထူလိုက္တဲ့ Daddy ့ေၾကာင့္ သူအသက္႐ႈက်ပ္ကာ ျမင္ကြင္းက ေဝေဝဝါးဝါး....
"Do Kyung Soo မင္းငါ့ကိုခ်စ္လား... ခ်စ္လားလို႔ ငါေမးေနတယ္ေလ"
ေဒါသတႀကီးေမးေနတဲ့ Daddy ဟာ သူ႔ကိုခ်စ္ေၾကာင္းေမးေနသည္မွာ ကေလးသဖြယ္...
ကြၽန္ေတာ္ ဒဏ္ရာေတြၾကားျပံဴးမိေတာ့ မ်က္ႏွာေပၚက်ေရာက္လာတဲ့နာက်င္မႈ...
"ငါမင္းကို ေမးေနတာ ေျဖေလ''
သိပ္ခ်စ္တာေပါ့ ဒယ္ဒီ.... Daddy ့အေပၚ ခ်စ္တဲ့အေလ်ွာက္ နာက်င္မႈေတြလဲ ကြၽန္ေတာ့္မွာ႐ွိတယ္....
ေဝဝါးလာတဲ့ အျမင္အာရံုေတြၾကားမွ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ Daddy ဟာ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းစြာ ျပံဳးျပေနသည္...... Daddy အရက္မူးေနရင္ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္....သို႔ေသာ္ ~~~~~~
"မင္း ငါ့ကို မခ်စ္သင့္ဘူး Do Kyung Soo...''
သူအေမွာင္ကမၻာထဲတိုးမဝင္ခင္ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံတိုးတိုးေလးက သူ႔ရင္ထဲ ဆစ္ခနဲ.....
~Daddy ့ကိုခ်စ္လို႔ေနာင္တရမယ္ဆို အဲ့ဒီေနာင္တေတြကို တသက္လံုးေထြးပိုက္ထားမွာပါ~
~~~~~~~~~~~~~~~
''သား....ေမ့သားေလး''
ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕က အေဒၚႀကီးက ဘယ္သူလဲ သူမသိဘူး ~~~
''သား...ေမေမေလ သားရယ္''
အသည္းပံုႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ သူမဟာ ပါးေပၚက မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပးဖက္တယ္...
မႀကိဳက္ဘူး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္သူမွမထိနဲ႔ !!!
