⥈His Beta⥈

7. "Stay"

⁃    Маяа!

Маяа толгойгоо сэгсрэн: Мэдэж байнаа мэдэж байна. Гэхдээ чи харанхуй гудамжаар нүцгэн явахыг хүсэхгүй байгаа биз дээ?

Би: Гэхдээ бид хотын гудамжаар ийм байдалтай явах нь бүр ч аймар гэж санагдахгүй байна уу? Хэрвээ чамайг хүмүүс харчихвал яах юм? Тэд галзууран гэдэгт итгэлтэй байна.

Маяа тургих нь тэр.

Бурхан минь чоно тургидаг хэрэг үү?

Маяа: Чоно бодсоноос чинь ч илүү зүйл хийж чадна шүү Сүмин.

Би нүдээ эргэлдүүлэв.

Би: Тэгвэл ядаж хоёулаа ойгоор явбал илүү аюулгүй биш үү? Бас Жунины залуус ойд илүү хувцас нуусан гэдэгт итгэлтэй байна.

Маяа надтай санал нэгдсээр ой руу гүйх нь тэр.

Би хувцаснуудыг авч шидсээр санаа алдан: Тэд ганц футволк нуучхаж болоогүй юм байхдаа? *бувтнах*

Маяа: Сүмин! Мэдээж тэд чам шиг хөөрхөн хоёр дэлэнтэй байсан бол нуух л байсан байх.

Би нүдээ эргэлдүүлэн томдсон ч гэсэн зөөлөн биеийн тамирын өмд өмссөөр уяаг нь чангаг гэгчин татаад дахин өөр нэг өмд аван цээжээ ороон дээш босов.

Би санаа алдан: Миний цүнх хаашаа орчихдог байнаа?

Маяа: Уучлаарай, найзаа гэхдээ би тэр галзуу амьтантай тулалдаж байсан болохоор цүнх чинь хаачсанд ямар ч сэжүүр алга даа.

Би дахин санаа алдан: Надад байсан цорын ганц хувцаснууд байсан юмсан. Одоо мөнгө ч үгүй, хувцасчгүй ядаж байхад одоо гутал ч үгүй хаачих болж байна?

Маяа: Хот руу буцахаас өөр сонголт байгаа гэж үү?

Би хөмсгөө зангидсаар бардам зан минь чангаан: Чөтгөр ав! Тийм нүүр бардам гарчихаад яаж буцаж очих болж байна?

Маяа инээн: Тэгвэл хөл нүцгэн, халаасандаа сохор зоос ч үгүй хэдэн километрыг туулждээ Сүмин. Харин замд чинь юу тааралдахыг би хэлж мэдэхгүй нь...

Би элгээ тэвэрсээр харанхуй ой дотор ганцаараа галзуу юм шиг яриад зогсож байгаадаа итгэхгүйнээ.

Маяа: ХЭЭЕ, чи ганцаараа биш шүү дээ. Чи надтай ярьж байна.

Би нүдээ эргэлдүүлэн: Чи бид хоёрыг ярьж байгааг чи бид хоёроос өөр хэн мэдэх юм?