Prologue

772 19 0
                                    

                                 Prologue

      “DEAR Diary, Its November 18  at sa wakas... Finally!!! Im going to be married to the man whom I bravely choose and love at my own will.” Simula nya sa pagsusulat ng talaarawan.

“Kinakabahan talaga ako diary kaya naman intindihin mo na muna ako dahil kasal ko namn.” Natawa na lang sya sa inakto nya. Even at her aged she seems to more comportable to open up with a piece of paper. She likes the though of she can freely say whatever on her mind with it. But then she decided to close it.

Muli nya itong pinagmasdan at dinama ang mga nakasulat doon bago nito tuluyang itago sa lalagyan. Maybe many don't really appreciate having a diary but she was one of those few who consider writing diary as a hobby and more then trusted friend.

“Nandito na po' tayo ma'am.” Ani ng driver sa kanya na mas nakapag-pabilis ng tibok ng puso nya. Animu'y nahihilo sya at nasusuka na naiihi ang pakiramdam nya na hindi. The feeling was jyst overwhelming.

Maybe this what they call wedding jitters, its suck but marrying the man of her dreams worth all of it.

 
“Oh... my God!” mahina at nangingig labing turan nya ng hindi nya mapigilang manginig ang tuhod nya at kalamnan.

Pinagpapawisan na sya nang malapot at abot-abot ang kaba nya ngunit hindi maitago ang ngiti sa labi kahit na kabado sya. The feeling was so real, it want her to cry with joy with no time.

May marahang kumatok sa bintana ng sasakyang lulan sya. Pagtingin nya, ang ina na nya pala. Binaba nya ang salamin nang sasakyan.

“Bakit po ma?” Tanong nya na mababakasan nang kaba at pinaghalong saya. Natawa ang ina sakanya.

“Bumaba kana dyan nak, nasa loob na ang nobyo mo.” Masuyo nitong ani na may ngiti kahit parang nag-uumpisa nang bumukal ang luha sa mata ng ina nya.

Napangite na lang sya ng makitang mas emotionlal nag mama nya kumpara sakanya. Well, maybe all mothers are the  happiest seeing there children marrying there dream lovers who is a good and responsible person.

Bumaba sya sa sakyan. She felt that her knee will surrender any time. She was well dress and cover but still she felt rush of cold in her ear globe with shaky hand. At yun yata ang dahilan para hindi nya mapansin ang nakausling bato kaya naman kung di nya na-controll ang sarili talagang mauunang lalagapak ang mukha nya sa semento.

That brought horror to her face.

She hear a low chuckle, by the way she hear it, its definitely no other than her brother. Sinamaan nya ito ng tingin at umismid. But her brother just rise it brow at her. She want to say that it looks like a gay but she knows that her brother is likely far from that.

Tinaasan nya rin ito ng kilay. She wont let anyone ruin her day not even her beloved brother or even universe. She's really happy today, it felt that her heart will jump on her chest.

“Oh, okay ka lang ba?”Tanong ng mama nya sakanya. Ngumiti lang sya at tumango rito.

“Tara na.” Malumanay na ani ng ama nya ngunit napakaseryoso naman ang mukha. “Baka gusto mo pang-umatras mas mabuti nang sabihin mo hanggat maaga pa at nasa labas pa lang tayo.” Biro ng ama nya na kinatawa nya at kina-iling. Ninamnam nya ang pakiramdam na nakaakla ang braso nya sa ama. Because she knows that its the best part to feel her father hand to walk together in a sacred pathway of a majestic church. Hindi nakatakas sakanya ang pasimpleng pagpunas nito sa lumuluhang mata. She nearly cry too with that view.

Loving The Man With No Feet(completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon