Dışarısı soğuktu. Köpek seslerinin arasında rüzgar, yüzüme fena çarpıyordu. Ani darbeler bana hem sızı hem de direnç veriyordu. Dirayetli olmalıydım; ne de olsa çözümsüz cinayetin dedektifiydim. Öte yandan aylardır yüzünü bile görmediği annesinin kollarında düşüp bayılan narin kadındım. Dostlarımın ölümünden bihaber iş arkadaşıydım. Gece birkaç saat boyunca ağlayacak Jane'dim!
Hastanenin önünde bir tek Kate'i görebildim. O da bir anlık bana baktı. Baştan aşağı süzülmek hiç bu kadar utandırıcı olmamıştı. İçimden ona saydırıyorken yakalandım resmen. Ani bir hareketle Aeron'a el salladı. On dakika içerisinde merkezden buraya benim için gelmiş olan herkes arabalarına binip dağıldılar. Cenazeye gitmek üzere..Benim de gidecek olduğum.
"Biz de gitsek iyi olur" Kate yine titrek konuşuyordu. "Tabi kaldırabileceksen"
"Elbette, gidelim" Audi'm şu sıralar özlediğim sınırlı şey arasındaydı. 2 gündür ondan çok uzaktayım. Tam 15 dakika sonra taksimiz geldi ve kalan 2 kişiyle birlikte ordan ayrıldık. Yol boyunca aklımda yaşadığım onca his beni allak bullak etti. İfadeelr yüzüme yansımış olmalı ki şoför aynadan bana sırıttı. İtici gülüşlü orta yaşlı adam benim öteki yüzüm olabilirdi ancak. Yarım saat sonra bilmediğim ıssız bir yerdeydik. Taksi şoförü bana küçümseyici bakışlarını yağdırmaya başladı. Bir anda
"İyi geceler, genç bayan" sözüyle hayat enerjimi almayı başardı. O adam neden sadece bana takmıştı?? Burada yanlış giden bi şeylerin rüzgara asi dokunuşu vardı.
"Hadi Jane, geç kalmak istemeyiz" Çocuk değilim artık!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
chamberlain
Fantasiİlk hikayem:) Bu tarz polisiye fantastik kurguyu seviyorum. Chamberlain ise bir hayal ürünü. Çok uzun olması sıkar diye düşünüyorum. Bir cinayet..Kesinlikle sırdan değil. Katil sıradan polislerle oynamadığının gayet farkında. Jane ancak işine aşık o...
