Σκοτεινός Άγγελος

κεφάλαιο 6

Όσο προχωρούσαμε μέσα, συνειδητοποίησα πως δεν ήταν το ίδιο κλάμπ που με άρπαξαν εκείνο το βράδυ.

Όπως περάσαμε τη σκοτεινή είσοδο,δυνατή μουσική τρύπησε τα αφτιά μου,ενώ δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από τον Δάμο.
Για κάποιο λόγο με ενοχλούσε που είχε εκείνη αγκαλιά πλέον,καθώς το χέρι του είχε τυλιχτεί πίσω της και την έσπρωχνε απαλά.

Μας οδήγησε σε κάτι σκαλιά και ανεβήκαμε στο δεύτερο όροφο του μαγαζιού,σε κλειστό δωμάτιο με τζαμαρίες.
Φυσικά,πως αλλιώς;

Μπήκαμε στο δωμάτιο και η θέα του (υπο)κόσμου που έπινε και διασκέδαζε ήταν μαγική.
Τα φώτα, έπεφταν πάνω στο κόσμο ομοιόμορφα και στάθηκα όρθια να χαζεύω σαν χαζή.

Ο Νέιτ όπως μπήκαμε στο χώρο,έφυγε από δίπλα μου και πήγε δίπλα στη Σόνια,που κάτι έλεγε με τη Τζέσικα και τον Δάμο ενώ είχαν καταφτάσει μπουκάλια με βότκες και συνοδευτικοί χυμοί.

Κάθησα λίγο πιο δίπλα από εκείνους και σταύρωσα τα χέρια μου στο στήθος.
Δεν είχα καμία διάθεση να βρίσκομαι εδώ.
Ο Νέιτ άπλωσε το χέρι του και έδωσε από ένα ποτό σε εμένα και τον Γολιάθ.
Το μύρισα με έκφραση αηδίας στο πρόσωπο μου και το άφησα μπροστά μου στο τραπεζάκι.

"Τι είναι κούκλα; Προτιμάς κάτι άλλο;" Με ρώτησε φωνάζοντας για να ακουστεί ο Νέιτ.

"Ουίσκι." Απάντησα μονολεκτικά αποφεύγοντας να τον κοιτάξω.

"Ζορικη,μ αρέσεις!" Δήλωσε εκείνος γελώντας και στριφογύρισα τα μάτια μου.

Χτύπησε τα χέρια του παλαμάκια και ο άντρας που σέρβιρε πριν,πήγε κοντά του και ο Νέιτ του είπε κάτι στ αφτί και εξαφανίστηκε. Λίγα λεπτά μετά επέστρεψε με ένα χρυσό μπουκάλι Τζακ Ντάνιελς και πάγο.

Γουατεβερ.

Γέμισα το ποτήρι μου από το γευστικό μπέρμπον και το έβαλα στο στόμα μου,αφού πήρα μια καλή τζούρα μυρωδιάς.
Κοίταξα το Δάμο που κοιτούσε σοβαρός και σκεπτικός τον κόσμο,ενώ ο Νέιτ τον πείραζε. Φορούσε τα γυαλιά του και με τρέλαινε που δεν μπορούσα να δω τον πάγο στο βλέμμα του.

Έμοιαζε σαν να περιμένει κάτι.
Κοιτούσε στο κόσμο και κάποια στιγμή πήγε ο Νέιτ δίπλα του και ο Δάμος του μιλούσε συνεχώς.
Σηκώθηκα όρθια και πήγα μπροστά στο τζάμι.
Ήμουν σίγουρη πως όπως και το άλλο,θα ήταν φιμέ απ' έξω.

Κρατούσα το ποτό μου και άρχισα να λυκνίζομαι στον ρυθμό έχοντας όλους τους υπόλοιπους πλάτη.
Τότε μέσα στο κόσμο παρατήρησα κάτι που με σκότωσε.
"Μπράν;" Ψέλλισα και ακούμπησα τη παλάμη μου και το μέτωπο μου στο τζάμι.