Σκοτεινός Άγγελος

κεφάλαιο 54

Όταν ακούσαμε τη φωνή της μείναμε και οι δύο στη θέση μας,σχεδόν δεν παίρναμε αναπνοή για να μην προδωθούμε.
Ο Δάμος είχε το χέρι του στο στόμα μου και με κρατούσε σφιχτά κολλημένη πάνω του.

Η Μαρίλια πλησίασε το σπιτάκι του κήπου και πλέον είχε σκοτεινιάσει για τα καλά.

"Μάνο;" Ξανά φώναξε και είδαμε τη σκιά της από τη γυάλινη ανάγλυφη πόρτα.
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει τόσο δυνατά που πίστευα ότι θα ακούγεται ως εκείνη.

"Σσσσσσσ!" Ψιθύρισε στο αφτί μου εκείνος και έφερε το πρόσωπο του δίπλα στο δικό μου.
"Μην φοβάσαι μωρό μου,την αποκάλυψη θα τη κάνω μόνο εγώ!" Μου είπε και κόντεψε ένας λυγμός να μου φύγει.

Η πόρτα άνοιξε και πλέον η καρδιά μου χτυπούσε ασταμάτητα,νόμιζα ότι θα πάθω συγκοπή από το άγχος,εμείς βρισκόμασταν ακριβώς πίσω της μέσα στα μαύρα σκοτάδια και πλέον δεν ανέπνεε κανένας από τους δύο μας.
Η Μαρίλια έκανε ένα βήμα και ήθελε ένα ακόμα για να αποκαλυφθούν όλα σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα.

Αναστέναξε και έκλεισε τη πόρτα ενώ έπειτα από λίγο ο ήχος από τα βήματα είχε χαθεί.

Άφησα την αναπνοή μου να βγει και τον έσπρωξα από πίσω μου.
"Είσαι τρελός;" Του είπα ψιθυριστά με θυμό και εκείνος με ξανά κόλλησε στο τοίχο αλλά αυτή τη φορά κοιτάζοντας με.

"Αν δεν ήμουν τρελός θα ήμουν εδώ; Και δεν εννοώ εδώ μέσα!" Μου απάντησε και με σήκωσε ενώ τράβηξε τα πόδια μου δεξιά και αριστερά του και κόλλησε τον ανδρισμό του πάνω μου.

Ήμουν τόσο μεθυσμένη από τη μυρωδιά του,από το άγγιγμα του,το κορμί του,εκείνα τα δυνατά χέρια που από τη πρώτη στιγμή που με έκλεισαν μέσα τους πάντα με προστάτευαν,εκείνα τα χέρια που πρώτη φορά παραδόθηκα άνευ όρων.

Τα μέτωπα μας κολλημένα,κοίταζα τα χείλη του και εκείνος έσφιγγε στα χέρια του τους γλουτούς μου.

"Γιατί είσαι εδώ;" Τον ρώτησα με τρεμάμενη φωνή και σήκωσα το βλέμμα μου στο δικό του,ένιωθα το χέρι του να λύνει τη ζωή του για να απελευθερώσει αυτό που τόσο θέλαμε και οι δύο.

"Για να πάρω πίσω ότι μου ανήκει!" Μου απάντησε και μπήκε μέσα μου κάνοντας με να βογκηξω.
Λαχταρούσα αυτή τη στιγμή τόσο καιρό,το σώμα μου πονούσε για εκείνον,ήταν λες και έπαιρνε τη δόση του ξανά...
"Αφού το κάνω να μετανιώσει για ότι έκανε πρώτα!"

Όρμηξα στα χείλη του και ρουφηξα κάθε εκατοστό τους με τόσο πάθος,όσο θα είχε κάποιος που ήταν εθισμένος.
Ήταν ο εθισμός μου τελικά ο Δαμος!