Σκοτεινός Άγγελος

κεφάλαιο 37

Τώρα

"Έχεις δηλαδή παιδί;" Με ρώτησε και γύρισα το χέρι μου για να κοιτάξω τον καρπό μου.
Έγραφε Ράφαελ και την ημερομηνία γέννησης του.
3/8/2011

Κούνησα το κεφαλι μου καταφατικά και άφησα ένα δάκρυ να τρέξει.
"Άρα το τατουάζ στο χέρι σου δεν είναι το όνομα του πατέρα σου και η ημερομηνία που τον έχασες!" Μου είπε και αυθόρμητα γέλασα.

"Όπως καταλαβαίνεις τον πατέρα μου όχι μόνο τατουάζ δεν θα τον έκανα,ούτε κερί στον τάφο του δεν θα αναβα!" Δήλωσα σαρκαστικά.

"Συνέχισε σε παρακαλώ.."

"Μα έχει πάει τρεις..."

"Ας πάει και εννέα το πρωί,θέλω να μου τα πεις όλα!" Μου δήλωσε και αναστέναξα βαθειά.
Πονούσαν οι θύμησες,πονούσε η θύμηση του.
Μα πιο πολύ πονούσε η θύμηση του γιού μου,του Ράφαελ μου,του ξανθού μου αγγέλου!

Τότε!

Μπήκα μέσα στο σπίτι και η Σόνια με περίμενε μαζί με την Ξανθίππη να μάθουν τα νέα γεμάτες ανυπομονησία!

Όταν τους είπα πως όλα είναι καλά ησύχασαν και άρχισαν να ρωτάνε για το φύλλο.

"Ξανθίππη μου εγω και εσύ έχουμε την ίδια τύχη!" Της ανακοίνωσα και εκείνη έκρυψε το στόμα της με τα χέρια της.

"Αχ κοριτσάκι μου,σου εύχομαι με το καλό να γεννήσεις τον γιοκα σου και όλα να πάνε καλά! Μακάρι να βγει καλοψυχος σαν τον Μάνθο μου!" Οι ευχές τις Ξανθίππης πάντα είχαν λίγο κάτι από μαμά!