SANA ANNE DİYEBİLİR MİYİM

7.BÖLÜM

Sabah uyandığım üzerimi değişip masalın odaya geçtim. Baktığımda uyanmamıştı. Melek abla bakabileceğini söyledi. Bende şirkete geçip erkenden eve gelecektim. Kızımı yanağına öpücük kondurup şirkete geçtim.
Sekreterim her zaman olduğu gibi geldiğimi görüp arkamdan gelir. Odaya geçtiğim de toplantı saatlerini söyleyip çıktı. Bende İnternet üzerinden çocuk bakıcısı için ilan yazmak için sayfaya girdim.

"25 30 yaşları arasında diksiyonu düzgün deneyimli çocuk bakıcısı aranıyor müracat ARAS HOLDİNG" yazıp ilanı verdim. Sekreterimi arayıp gelen bakıcı adaylarıyla konuşmasını iyi olanları bana bildirmesini söyledim. Umut gelip dosyaları inceledik.
"abi kızmada bir şey soracağım"
"sor"
"bu vedatı ne yapacaz"
"son hamle yapıp yapmıcağını bekliyorum. Bir yanlış daha olursa içe attırıyoruz"
"şu herifden bir kurtulsaydık" deyip işe devam ettik. Aklıma masal gelip melek ablayı aradım. Telefon çalıyor fakat açmıyor umarım ters giden bir şey yoktur. Aklıma kötü şeyler getirmek istemiyordum ama Vedat olunca herşeyi düşünmek gerekiyordu. Tekrar aradım. Uzun uzun çaldıktan sonra açtı.

"melek abla neredesin ya birşey mi oldu"
"yok serdar oğlum masalı banyo yaptırıyordum. Duymadım aradığını"
" ohhh rahatladım. Ne yapıyor kızım iyi mi?"
"iyi banyosu yaptı şimdi uyuyor"
"akşama istediğin bir şey var getiriyim"
"yok oğlum sağ ol"

Telefonu kapatıp işe devam ettim. Kapı çalıp içeri elinde birkaç dosyalarla odaya girdi. Şu dosyalardan bıktım artık. "bakıcı dosyaları" deyip bırakıp çıktı. Bir kaçına göz attım. Dosyanın üzerinde Alya Özdemir gözlerime takılıp kaldı. Dosyayı açıp incelemeye başladım.
"Alya Özdemir. 25 yaşında. Çocuk gelişimi mezunu. 4 sene çocuk bakıcılığı yapmış." diye sesli okumuş olacaktım ki Umut "kim" dediğini duydum. Açıklamayı yapıp sekreterime yarın gelmesini söyledim. Yorulmuştum masayı toplayıp şirketten çıktık. Ben arabaya geçip eve doğru yola çıktım. Bir süre sonra eve geldim. Kızım çoktan uyanmış evin içinde ordan oraya ordan oraya yürüyordu. Onun masumluğu beni kendisine büyülüyordu. Büyüdüğünde ben nasıl senin annen öldü toprağında yatıyor derim. Nasıl açıklarım bunu ona? Burcu bana evlen dedi evlensem o kadına nasıl anne demesini sağlarım. Dedirtmem! Akşam yemeği yendi "ellerine sağlık abla" deyip televizyonun başına geçtim. Yorgunluktan ayaklarımı uzatıp televizyona daldım. Masal yanıma gelip minik ellerini bacağımın üstüne koyup. " bab ba, bab ba" dediğini duyunca kucağıma aldım. "bir daha de babacığım" dedim. Gözlerim dolmuştu. Kızım baba dedi. "bab ba". Bir anda duraksadım, keşke Burcu olsaydı da ilk anne deseydi. Melek ablanın yanına gidip "kızım baba dedi" dedim. Sevincimi paylaşacak ondan başka kimsem yoktu. Burcunun annesi ara sıra gelip gidiyor. Babası şirkette ben giderim ara ara. Saatin geç olduğunu fark edip masalı alıp onun odasına gittim ben uyutacaktım. Beşiğine koyup ninniler söyleyerek uyutmayı başardım. Bende odama geçip kendimi uykunun kollarına attım.

Her sabah saat 07:00 da alarm çalar ilk çalmasında kalkarım. Bir gün çalmasan ne olur diye söylendim. Sabahları duş alıp öyle hazırlanırım. Duşu alıp çıktıp, siyah takımımı giyip kahvaltı indim. Ayaküstü birşeyler yeyip çıktım. Şirkete geçtim. Sekreterim günlük raporları verip gidiyordu bugünden farkı ise bakıcı gelmeseydi. Aradan 1 saat sonra kapı çaldı.

"gel"
"Serdar bey Alya hanım geldi"
"Alya??"
"bakıcı adayı"
"gelsin" içeri utanarak girdiğini fark ettim. Biraz çekingen olduğu belliydi.

"hoşgeldiz şöyle oturun"
"hoşbuldum."
"hemen konuya gireyim."
" 12 aylık bir kızım var yeni yeni yürümeye başladı. Eşim 1 sene önce vefat etti. Bakacak kimse olmadığı için bakıcı ilanı verdim. Biraz kendinizden bahseder misiniz"
"tabi. 4 yıllık bakıcıyı. 2 yıl bir yerde çalıştım. 2 yıl bir yerde çalıştım."
"neden ayrıldınız?"
"ilk yerimde çocuğun annesi işe başlayıp bıraktım. Diğer işten ise annem vefat edince bıraktım."
"başınız sağ olsun"
"sağolun sizinde başınız sağ olsun"
"çocuklarla iletişimiz nasıl"
"güzeldir. Çocuklarla oyun oynmasınk ilgilenmeyi severim. Kendimi sevdiririm"
"anladım. O zaman hayırlı olsun diyelim"
"teşekkür ediyorum" o arada Vedat içeri girdi. Bazen sessiz kalıp ona uymak istemesem de bir şekilde kendine çekiyordu. O dengesiz hallerine alışıktım galiba.

"Serdar bak şirkette olan hisselerimi geri almak istiyorum"
"ne hissesinden bahsediyorsun tok hisse felan"
"şirketinin elinden gitmesini istemiyorsan dediğimi yaparsın yoksa"
"yoksa ne"
"hem şirketi elinden almak için sevdiklerine zarar veririm." Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Gözleri döndüğü an herşeyi yapacağına eminim. Kızıma bir zarar verirse kendisi öldürürdüm. Uzun uzun yüzüne baktım. Ve tek hamlede boğazına yapışıp duvara yasladım.
" bana bak adi şerefsiz kızıma ve şirkete, şirkette çalışanlardan her hangi birine bir zarar verirsen seni içeri attırır ve oradan cesetini çıkartım senin anladın mı lan" ben laf söylemeye devam ederken pis pis gülüyordu. Umut içeri girip beni çekmesi bir olmuştu. Gelmeseydi kesin elimde kalmıştı. Umut güvenlik çağırıp Vedatı çıkardılar. Karşımda duran saf ve masum olan kız yüzünde korku ve endişe vardı. Korkmakta haklıydı. Ben böyle asabi bir adam değildim. Konu bu şerefsiz olunca her türlü insan çıkıyordu içimden. Alya'ya dönüp; " gerçekten çok çok özür dilerim gerçekten ben böyle bir insan değilim. Konu bu adam olunca içimden başka biri çıkıyor. İsterseniz eve gidelim kızımla tanıştırayım" dedi. Biraz düşündükten sonra "olur" anlamında başını salladı. Şirketten çıkıp arabaya binip eve doğru gittik.