Toen ik 16 was en het uit ging met Roy raakte ik verslaafd aan jongens.
Ik leerde mijn huidige man kennen.
Ik was jong hij al 25 meer levens ervaring.
We gingen uit na 2 jaar toen ik 1 week 18 was trok ik bij hem in ik dacht dat ik gelukkig was.
Achteraf had ik het anders gewild ik mis een groot stuk uit me jeugd vele stappen met meerdere jongens om kunnen gaan ik heb het allemaal niet gedaan. Nou ja stappen wel maar nooit met andere altijd met mijn man.
Ik heb nu achteraf gewoon het gevoel of dat ik een hoop ben mis gelopen.
Aan de ene kant was ik er zelf bij en koos ik voor een serieus leven.
2007 trouwde we en ja dat trouwen ik zal nooit tegen iemand zeggen ga trouwen want het stelt niks voor.
Het kost een hoop geld en geloof me scheiden kost nog veel meer geld.
Ik ben nooit echt gelukkig geweest met onno. De sleur de ruzie's.
Ik ging vreemd hij gaf mij niet wat ik wilde en ik zocht dat bij andere mannen. Vooral seks wilde ik onno is vrij klein geschapen en ik voelde er niks van ook vond ik de seks niet fijn ik deed vaak alsof of moest een speeltje gebruiken als ik klaar wilde komen.
Nee het was niks.
Zijn dubbele persoonlijkheid speelde ook steeds meer op en hij kon zo omslaan en kwam er een onno die ik niet kende.
Meer dan een jaar heeft hij mij geestelijk kapot gemaakt speelde vieze spelletjes wil de kindjes van me af pakken.
Hij nam mijn ziek zijn niet serieus dit deed mij echt pijn.
Volgens hem was het niet zo. Ik stelde me aan.
Ook met mijn angstoornis kon hij niet omgaan.
Onno heeft letterlijk 17 jaar van mijn leven verpest en ik ben blij als ik definitief van hem gescheiden ben.
Ik snap niet wat ik ooit in die klootzak heb gezien.
