Naging kaibigan ako sa loob ng napakahabang panahon.
Five years, five years of being friends with him.
Limang taong nakuntento ako sa pagiging magkaibigan namin, dahil alam kong hanggang don lang yon.
Dahil tanggap kong hanggang doon lang talaga kami.
Kaibigan lang ako, alam ko.
Limang taon ng pagiging masaya.
Nakuntento ako sa ganito. Basta kasama kita, okay na ako.
At akala ko, wala ng darating na problema.
Pero mali.
Mali pala.
Dahil nagising nalang ako isang araw, mahal ko na sya.
At oo, inlove ako sa taong laging nandyan para sa akin. Inlove ako sa taong hindi nagsasawang pakinggan ang mga hinaing ko sa buhay. In love ako sa taong kahit kailan ay hindi ako iniwan. At oo, in love ako.
In love ako sa bestfriend ko.
Sa best friend kong ipagpapalit lang pala ako. Sa best friend kong iiwan lang rin pala ako. At sa bestfriend kong kinalimutan lang ako.
Gaano ba masakit magmahal ng isang kaibigan? Gaano ba kasakit ang mafriendzone lang?
