(1)sorry ทั้งหมดเป็นเพราะรัก (end)

3

"พี่แดนจ้าาาา ถ้าเรียนจบพี่แต่งงานกับมิรานะ" มิราพูดขึ้นพร้อมลูบหัวแดเนียลที่นอนหนุนตักเธออยู่

"ยัยเด็กแก่แดด มีที่ไหน ผญ ขอ ผช แต่งงาน" แดเนียลพูดแล้วยิ้มออกมานิดๆ

"ก็มิไง แต่งนะมิอยากแต่งงานที่ทะเล
มีแค่ญาติกับเพื่อนๆของเราพอ ไม่ต้องจัดเป็นพิธีใหญ่อะไรเลย แค่เล็กๆแต่ดูอบอุ่น" มิราพูดแล้วยิ้มออกมาราวกับการเพ้อฝัน

"ครับ แต่ถึงวันนั้นพี่จะขอมิราเอง" แด
เนียลลุกจากตักมิราแล้วเปลี่ยนมาเอาหัวซบไหล่มิราแทน

"เย้ พี่แดนสัญญาแล้วนะ" มิราดีใจราวกับเด็กที่ได้ขนม

"ครับสัญญาด้วยหัวใจ" แดเนียลพูดแล้วค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปจูบมิราเบาๆและยิ้มให้เธอ หน้าของมิราเริ่มขึ้นสีไม่น้อย

"เขินหรอเด็กหนอเด็ก แค่ปากแกะปากเองนะ" แดเนียลพูดขึ้น

"เด็กที่ไหน อีกสองอาทิตย์มิราก็จะอยู่ปี1แล้วนะ ไม่เด็กซะหน่อย" มิราพูดด้วยท่าทีขึงขัง

"จริงสิ แล้วนี้เตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วใช่มั้ยสำหรับมหาลัย" แดเนียลถามขึ้น

"ค่ะ พร้อมมากๆอาทิตย์ที่แล้วแม่มาหาแล้วเราเลยออกไปซื้อชุดนักศึกษาด้วยกัน" แดเนียลเลิกคิ้วนิดๆ

"เสื้อห้ามรัดรูป กระโปรงทุกตัวต้องเลยเข่า ไม่งั้นห้ามใส่" แดเนียลพูดด้วยสีหน้าจริงจังขึ้นมาทำเอามิรารู้สึกหมั่นไส้นิดๆแล้วเอือมมือไปหยิกแก้มแฟนหนุ่มทันที

มิราพาร์ท..........

ฉันกำลังหยิกแก้มแฟนตัวเองไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว

"รู้แล้วค่าคุณแฟน ขี้หวงนะเราอะ มิราเองก็หวงพี่ หวงมากด้วยห้ามให้สาวๆมาใกล้เข้าใจมั้ยคะ"  ฉันเองก็จริงจังกับเรื่องนี้นะเพราะเค้าชอบมีสาวๆมาตามวอแวตลอดซึ่งฉันมักกลายเป็นนางมารตลอดเวลาที่มี ผญ มาใกล้เค้า

"เข้าใจครับ" เสียงเค้าดูแผ่วๆแต่ชั่งเหอะฉันรู้สึกง่วงนิดๆแฮะ เพราะฉันพึ่งกินยาลดน้ำมูกไป

"พี่แดน มิกลับห้องก่อนนะมิง่วงแล้วสงสัยยาออกฤทธิ์" ฉันพูดด้วยตาปรือๆ

"ก็นอนห้องพี่ก็ได้หนิ อยากกอดอะ" เค้าอ้าแขนรอฉันพร้อมหน้างอนิดๆ ฉันเองเห็นแบบนี้ก็เข้ากอดสิคะรออะไร

"งั้นพามิไปนอนหน่อย ง่วงมากๆไม่ไหวแล้ว" ฉันเอามือคล้องคอพี่แดนให้เค้าอุ้มไปนอน แต่อย่าพึ่งคิดลึกนะแค่อุ้มไปนอนจริงๆ เราสองคนคบกันมา2ปีแล้วละ แล้วพ่อแม่ของพวกเราก็รับรู้และไม่ได้ขัดอะไร ตอนนี้พี่แดนกำลังวางฉันที่เตียงอย่างเบามือแล้วลงมานอนข้างๆมือของเค้าข้างหนึ่งกำลังลูบหัวฉันเบาๆ

"นอนนะเด็กดื้อจะได้หายหวัด " พี่แดนค่อยๆจูบลงที่ผมของฉัน ฉันยิ้มออกมานิดๆ

"ค่ะ พี่แดนชีวิตมหาลัยสนุกมั้ยคะ" ฉันถามขึ้นเพราะเค้ากำลังจะขึ้นปี3แล้ว ส่วนฉันก็กำลังจะเป็นเฟรชชี่ในอีกไม่กี่วัน

"ก็ต่างจาก รร ชีวิตมัธยมมากอยู่นะ กลัวหรอ" เค้ายังคงลูบหัวฉันอยู่

"ไม่ค่ะ เพราะแอลกับไนท์ก็มาเรียนด้วย"
พูดเริ่มพูดถึงเพื่อนสนิทกลุ่มเดียวกันที่มาเรียนคณะเดียวกันกับฉัน แต่ตอนนี้ชักลืมตาไม่ขึ้นแล้วสิ

"นี้ยกกันมาทั้งแก๊งค์เลยหรอ แล้วแบบนี้
มหาลัยจะไม่แตกใช่มั้ย ฮ่าๆ" ฉันได้ยินที่
พี่แดนพูดนะแต่ฉันตอบไม่ไหวแล้ว ง่วงมาก

"หลับแล้วหรอ จุ๊ฟ ฝันดีนะครับ" ฉันรับรู้ได้ว่าพี่แดนหอมแก้มฉันครั้งนึง แต่ฉันไม่มีแรงหอมกลับแล้ว ฝันดีนะคะพี่แดนของมิฉันได้แต่คิดแล้วค่อยๆเข้าสู่ห้วงนิทรา

#มาแล้วค่า ฝากโหวต เม้นด้วยนะค่า