Umutsuz Vaka

Her Şey Bitti - Alternatif Son 2

Yataktan kalkıcam ama üşeniyorum yahu... Neyse hadi ah kalkmayı başardım odadan dışarı çıktım ve yan odaya salon a televizyon seyretmeye gittim içimde bir burukluk vardı bilmiyorum ama içime doğmuştu sanki.

Telefonu elime aldım ve rehberden onu buldum "Hayat" aradım ama telefonu meşgul çalıyordu... Az önce kötü hissettiğimi hatırladım başına bir iş gelip gelmediğini merak ettim 2-3 aramamdan sonra telefonu hiç açılmadı artık korkmaya başlamıştım evde bir ileri bir geri gittim sonra kıyafetlerimi giydim çıkmaya hazırlandım o sıra da rehberimde ekli olmayan bir numara beni aradı telefonu açtım bana sadece

"Onun peşini bırak artık sonu iyi olmayacak!"

Bu cümleden itibaren bayağı bir küfürleştik ondan sonra telefonu kapattı. Betül'ü aradım ve onunla biraz konuştum sanırım bu aşık olma olayında falan benim dertlerimi dinleyen az kişilerden biriydi olayı anlattım. Durun hatırladığım kadarı ile orta okulda ondan hoşlanan tek kişi ben değildim bana onlardan biri olabileceğini söylemişti ama konumuz bu değildi telefonlarıma cevap vermiyordu. Yahu tamam bana ne sevgili falan değiliz zaman amma ve lakin merak bu yani bana küsmüş olamaz heralde o kadar çocuk triplerine girmez muhtemelen... Girer miydi? yoo girmezdi ya di mi ? aman boşver bir şekilde ulaşmam lazımdı ama betülle nette konuşurken telefonum çaldı aynı adamdı bana sadece mesaj kutuma bakmamı istedi. Hayır telefondan değil netten.

Sosyal paylaşım sitesindeki mesaj kutuma baktığımda bir adres gördüm bir arkadaşıma bu adresi attım benimle buraya gelebilme ihtimalini sordum. O da gelmeyi kabul etti yarım saate çıkalım dedi. Saat daha 16:30 tam kapatıyordum ki Işıl sitede online olmuştu. Ona bu adres'i attım ve tanımadığım birinden bu mesajı aldığımı söyledim ve telefonda dediklerini de.

Bana oraya gitmememi söyledi ama aileme ettiği küfürlerin haddi hesabı yoktu. Aileme edilen küfürler için oraya gidecektim. Tabi oraya gitmemi sağlayan en büyük laf onun peşini bırak idi. Hayır gidecektim oraya inada binmiştim tek arkadaşımı değil 3-4 tane daha çağırdım Lise 2 den arkadaşlarımdı Ona;

"Pekiii pekii... Gitmiyorum sakin ol." 

Dedim ve arkadaşlarımla evin önünde buluştum verilen adresi aradık ve bulduğumuzda saat 19:00 dı hemen hemen bütün istanbul'u dolaştık diyebilirim ama olsun sonuçta bulduk karanlık çökmüştü ve konuştuğum çocuk ilerdeydi 5 kişilerdi salak kafamız yanımızda bir şey yoktu sadece soğuk havada sıktığımız yumruklarımız. Bıçak vardı ellerinde kelebekler kesici çeşit aletler... Kavgaya giriştik gözümün önünde 2 arkadaşımın dayak yediğini gördüm konuştum çocuk oydu üzerine koşup bir tane yumruk salladım  ama ellerimden 2 tane çocuğun tutmasıyla her şey son bulacak gibi gözükmeye başlamıştı cebindeki bıçağı çıkarttı karnıma defalarca soktuğunu hatırlıyorum ağzımdan kırmızı sıvılar... Kan demek istemiştim akıyordu karanlık çöktü.

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim ve yanımdaydı elimi tutuyordu yandaki koltuğa oturmuştu bilmiyorum bu benim hayalim miydi? çünkü her zaman böyle bişey hayal etmiştim ama bu... Gerçek idi ya da gerçek gibi duruyordu böyle diyeyim. Yanıma yaklaştı de 3 kelime fısıldadı. 

"Her... Şey... Bitti..."

Bir yorgunluk çöktü ve uyumayı denedim ama kendi isteğimle gözlerimi kapamadım

Nasıl olur? dışardaydım! bedenimde değildim ama uçuyordum. Ruh mu oldum? Beyond daki Aiden gibi mi? o karakteri her zaman sevmişimdir ve ruhlu oyunlarla çok yıldızım barışıyordu ama hiç ruh olmayı istiyor gibi değildim ama uçabiliyordum ve bu güzeldi. Bir anda o paniklemeye başladı ve doktor! diye bağırarak dışarı koştu içeride soğuk bedenim ile tek başımaydım. Sağlık durumumu gösteren makineye yaklaştım makinenin üzerinde sayamadığım kadar aynı şey vardı

"-------------------------------"