Braveheart 24 Xavier Escuadro (Gorgeous Reprobate) COMPLETED

7. Exclusively For You

“You have to wait for nightfall to get me. 'Hope it won’t get warm. Then your puzzle is solved.” Iyon ang sabi sa maliit na CD player na binuhay ni Xavier.

Panlimang araw na nila sa Buenavista. Mula kahapon ay dumidistansiya na rito si Alexis. Obvious na sa kanya na hindi talaga siya gusto nito. Hindi lamang bilang babae kundi bilang tao.

Maaaring sa iilang pagkakataon ay na-attract niya ito. But she couldn’t help but think that he loathed her as a person.

Baka nga kulang pa ang isang buong notebook para isulat ang lahat ng pintas, puna at pamumula nito sa kanya sa iilang araw na pananatili nila roon.

Aminado siya na sa kabila ng kaantipatikuhan nito ay attracted siya rito. Ngunit hindi naman niya ipagpipilitan ang sarili niya sa isang taong ugali nang mamintas at mang-inis sa kanya.

“Matagal pa pala tayong maghihintay. Halika, mag-swimming muna tayo sa lake,” yakag nito sa kanya.

Tempting ang pagyayaya nito. Gusto rin niyang maligo sa dagat. Noong isang araw na hanapin nila ang clue roon ay parang nag-aanyaya sa kanya ang malinis at asul na tubig doon. Ngunit iba ang isinagot niya rito. “Ikaw na lang. Tatapusin ko pa ang paperback na binabasa ko.”

“Ang corny naman nito. Bakit ba kahapon ka pa parang wala sa mood?”

Pinandilatan niya ito. “Tanungin mo kaya ang sarili mo kung bakit.” Tinalikuran na niya ito. Sayang at walang kuwarto ang bahay na iyon. Ang sarap sanang pagsarhan ng pinto ang kumag na ito. Sumampa siya sa kama. Sumandal siya sa headboard niyon at nagsimulang magbasa.

Mayamaya lang ay may pulang gumamelang humarang sa pagitan ng mga mata niya at ng librong binabasa.

   “Peace na tayo,” sabi ni Xavier sa kanya, nakangiti at nagpapa-cute.

“You should see yourself in the mirror,” maangas namang ganti niya. “Mukha kang timang.” Iniiwas niya ang sarili sa bulaklak na iniaabot nito.

“Huu, kaya ka lang naman nagkakaganyan, kasi hindi ko pinapansin ang pagpapa-charming mo sa akin. Sige na, bati na tayo. Promise, papansinin na kita.”

Lalo siyang nabuwisit dito. Ibinaba niya ang binabasa, kinuha niya ang gumamela at pagkatapos ay isinalaksak iyon sa bibig nito. “'Yan, peace na tayo. Iwan mo na ako.”

Hindi kaagad ito nakahuma sa ginawa niya. Nakita niyang namula ang mukha nito.

Kinabahan din siya. Napagalit yata niya ito.

Iniluwa nito ang gumamela. Titig na titig pa rin ito sa kanya. “Nagbago na ang isip ko. Ayoko nang makipag-peace sa 'yo. Giyera pala ang gusto mo, eh, di war na kung war.” Sukat doon ay bigla na lang siyang dinaluhong nito at pinagkikiliti.

Nagpapasag siya at inihit ng tawa. Naiiyak na siya sa kakatawa ay ayaw pa rin siyang lubayan nito. Kaya napilitan siyang gantihan ang pangingiliti nito sa kanya.

Halos magkandahulog na sila sa kama. Kung saan-saang direksiyon na napunta ang mga unan. Nahinto lang sila nang magawa nitong pigilin ang mga kamay niya. Kapwa sila humihingal. Nakatingin ito sa kanya at nakatingin lang siya rito.

“I’d kill Ymago for this,” naiiling na anas nito.

Napalunok siya nang marahang ilapit nito ang mukha sa kanya. Binitiwan nito ang isang kamay niya at pagkatapos ay marahang tumahak ang mga daliri nito sa gilid ng mukha niya. Hanggang humantong iyon sa ilalim ng kanyang baba. He tilted it a little. Naramdaman na lang niyang dumampi nang napakarahan ang mga labi nito sa sulok ng kanyang bibig. His lips brushed her upper lip.